... yanından geçen kadına döndü: - Merhaba, dedi. Der demez pişman oldu. Kadın durmuş ona bakıyordu. Sol elini cebinden çıkarıp kulağını kaşıdı. Kadın, - Sizi tanımıyorum, dedi. Buna verilecek karşılık belliydi: “Öyleyse tanışalım” deyip kadının koluna girmesi, “Ne soğuk. Sıcak bir yere girip bir şeyler içsek.” demesi gerekiyordu. Kolaylıklardı bunlar. Kadın bunları bekliyordu ondan. Oysa; - Ben de, dedi.
192 syf.
9/10 puan verdi
sürükleyicilik için hareketlilik aramamayı öğretti bu kitap.durgun bir şekilde 'o kişi' yi aramaya devam eder C. .her şeyin o kişiyi bulduğunda yeniden başlayacağına inanır.ne kadar gerçek bu bilemiyorum çünkü düşünceden ve hayalden daha fazlası çıkıyor gerçek hayatta karşımıza.evet arar arar en sonunda bulucaktır ki ortalık birbirine karışır.kitap bu şekilde biter.kafamı kaldırdığımda yarım kalmışım gibi hissetmeme sebep olan etkileyici kitap..
Aylak Adam
Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201959,6bin okunma
192 syf.
10/10 puan verdi
harıka bır anlatım ama bence kahramanın acılen psıkolojık tedavıye ıhtıyacı var...
Aylak Adam
Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201959,6bin okunma
128 syf.
8/10 puan verdi
Evet...Bir arayışta olmayan bu kitabı anlayamaz. üstteki yoruma hiç şaşırmıyorum.bunun gibi nicesini duydum.düşünsel ve duygusal derinlikten nasibini alamamışlar okumasın ve mümkünse yorum yapmasınlar. Zebercet yalnız ve derin.Ve birini arıyor. Bulduğunu sanıyor.Ve uzun zaman sessizliğinin gerektirdiği gibi o olmadığında bile kaldığı odaya girip onunla konuşuyor..bu arayışın bir nesnesi olamaz.çünkü aslını arıyor Zebercet..
Anayurt Oteli
Anayurt OteliYusuf Atılgan · Can Yayınları · 202329,8bin okunma
128 syf.
·
Puan vermedi
Zebercet'in yalnızlığı kimsesizliği ve arayışı anlatılıyor kitapta. Zebercet'in kendi içindeki bunalımı, beklentisi,yalnızlığı bunları kitapta kolayca tespit edebiliyorsunuz.Konu işlenişi değinilen yerler gayet tatmin edici. Fakat okuması sıkıntılı kitap bir türlü sizi içine almıyor. Zorlukla bitirdiğim kitaplardan biridir kendisi.
Anayurt Oteli
Anayurt OteliYusuf Atılgan · Can Yayınları · 202329,8bin okunma
… babam okula verdi beni. Yıllarca sürdü bu. Hiç hoşlanmıyordum; arkadaşlarla itişip kakışmak, öğretmenleri dinlemek yüzünden elimde olmadan büyüyordum. Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım. En kötüsü buydu. Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti; ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım.
Çevresine bakındı. Yoktu. Oturma odasını da aradı. Orada da yoktu. Bunca lüzumsuz eşya vardı da, neden en gereken, bir sigara küllüğü yoktu. Kadınlar da böyleydi. Dünyada gereğinden çok kadın vardı ama, yalnız bir teki yoktu.
Siz anlanamaz, sen anlanır. Bazı kitaplarda sizi seviyorum'u okuyunca gülerim. Sanki siz sevilebilirmiş! Sen sevilir, değil mi?
Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?
"Bugünkü benim son aldanışım olmayacak. İnsanlara güveniyorum."
- Neden bu kadar karamsarsın, dedi. - Sen niye değilsin dedim yoksa sen çevrene bakmıyor musun hiç?
Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi.
"Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı."
Kitabın son cümlesiKitabı okudu
Yusuf Atılgan okumak için güzel bir gün :)