"İçinde ayrılık üzgünlüğü yanında bir özgürlük sevinci de vardı."
"Tanrım, dostum düşman olmuş. Katlanabilecek miyim acıya?"
Gene de yüreğinde sızısını duyuyordu bu sevdiği insandan ayrılışın.
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz
Belki de insanlar kendi kendilerini düşünmek, hayaller kurmak için yeteri kadar yalnız kalamadıklarından anlayışsız oluyorlardı.
Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız?
Bir gün sana dünyada katlanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğreteceğim.”
Hep böyleydi. Bir şey en gerektiği anda olmazdı.
— İnsanın bir tutamağı olmalı.
— Anlamadım.
—Tutamak sorunu dedim.
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.
Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine.
Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum:
Gerçek sevgiyi!
*Bu gece insanların hindi yemesi gerekir.Bulamayanlar üzülür.Yılbaşı hindisi.Oooo!..Eğlenmek de zorunludur bu gece.s.49
*Sizi bekleyenler vardır.Rahatsınız.Hem ne kolay rahatlıyorsunuz.İçinizde boşluklar yok.Neden ben de sizin gibi olamıyorum?Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız? .s.49
*Isınırdı.İnsanlarla barışmak iyiydi.Böyle bir gün tatlıcıda bir kadınla tanıştı.Kadının çocuk gibi sık sık burnunu çekişi onu daha kadınlaştırıyor,hoşuna gidiyordu.3 gün sürdü.Sık sık burnunu çekiyor diye kadını bıraktı.:))s.50
*İş avutur derdi babası.O böyle avuntu istemiyordu.s.52
*Yaşamanın amacı alışkanlıktı.Rahatlıktı.Çoğunluk çabadan yenilikten korkuyordu.Ne kolaydı onlara uymak...Çabasız.Ama biliyordu yetinemeyecekti.Başka şeyler gerekti.Güçlüğü umutsuzca zorlamak bile güzeldi.s.52
*Ama resim yapamazdı.Olsun! yazacaktı.s.52
*Sokağın,evin hayatını duyuyordu.Ne çok satıcı vardı!'taaasiriii'diyen adam kim bilir ne satıyordu?s.54
*Kişioğlu böyleydi.Kimi dilenmek ,kimi sadaka vermek zorundaydı.s.54
*Hep adamın kucağındaki morumsu ellerine bakıyordu.Ellerin dilini anlardı.s.55
*Ne öğrettim ona?Dünyada tanımadığı bir deli daha olduğunu.Oysa adama,sigara içmenin dilencilere yasak olduğunu bilmeyen insanların da varlığını öğretmek istemişti.s.56
Can YayınlarıKitabı okudu
Düşünüyordu: "Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar."
Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
Doğru, hep başkayız. Ayak bastığımız her yer dünyanın merkezi oluyor. Her şey bizim çevremizde dönüyor...
Sayfa 20Kitabı okudu
Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?
Sayfa 16Kitabı okudu