Oğul dedi, edep her türlü davanın üzerindedir.
Yusuf ile Züleyha kitabıyla aşina olmaya başladığım Yazarımızın bu eserini de soluksuz okudum ve kısa bir değerlendirmeyi sizlere sunmak istedim.
Kitabın genel muhtevasına bakacak olursak; Adem (as) ve Havva annemizi konu bakımdan ele alır ve ileri ki bölümler de Habil ile Kabil de muhtevaya dahil olur.
Öncelikle Adem (as) ile Havva annemizin olayını sanırım bilmeyen azdır. Öyleyse niye yazılmış diye sorma gereği duyulabilir, sonuç olarak da haklı olabilirsiniz. Fakat yazarımızın kendine ait bir yazı dili, üslubu vs. akla gelebilecek ilgili tüm durumlar sayesinde bildiğimiz bir olayı, farklı cümlelerle ve dolaylı anlam tezahürleriyle okumuş olmaktayız. Bu da ayrı bir güzellik katıyor kitabımıza.
Elbette kitabın içersinde yer yer kendimce eleştirdiğim noktalar da var. Misâlen bazı bölümler de yer alan gereğinden fazla betimlemeler, konuya odaklanmada zorlanmaya neden olmaktadır. Bu tabi kendimce olan bir durum.
Kitabı elime alırken içerik olarak en çok merak ettiren şey ise kitabın ismiyle alakalıydı. Kitabın ilk sayfaların da yazarımız bu konuya değinmiş ve nedeni benim çok hoşuma gitmişti.
Lâ: Olumsuzluk eki. Başkaldırı serbestisi. Ama değil mi ki Tevhid kelimesi de Lâ ile başlar. Adem (as)ilk etapta lâ hecesidir. İsyan tecrübesi onun ilk halidir. Adem, cümlenin daha başında Lâ diyecek, reddedecek, sonraki süreçte özgürlüğe sahip olduğu halde illallah'a varmasıyla kendi deyimimle artık kemale erişecektir
Kitabı yeni okuyacaklar için şimdiden iyi okumalar dilerim. Sağlıcakla, Kitapla kalın :)
Nazan Bekiroğlu 
Lâ: Sonsuzluk Hecesi
