Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu;
anlamazlardı.
Sayfa 164Kitabı okudu
Omrunun sonuna kadar dovunsen bu hayatin cefasi tukenmez;kendine etmis olursun.
Sayfa 157Kitabı okudu
Hayat,birbirinden ayirdiklarini,kisa bir muddet icin tekrar yaklastirir gibi olsa bile,uzun zaman yan yana birakmiyordu.gecen gunleri bir daha geri getirmek mumkun degildi ve sadece hatiralar,iki onsani birbirine baglayacak kadar kuvvetli degildi.
Sayfa 183Kitabı okudu
"Anası onu gezmeye götürürken bir saat saçlarını düzeltmeye uğraştığı halde, ne anasının ne babasının aklına bu kafanın içi ile de bir parça meşgul olmak düşüncesi gelmemişti.onlar işportaya konan bir elma gibi onu süsleyip, temizlemişler,parlatmışlar sonra yağlı bir müşteriye okutmuşlardı.kız yetiştirmektende gaye bu değil miydi?"
Ey gece!
Gökyüzüne bağlı dünyamda
İsterdim ki
Yakarışlarla anılsın adın.
Yüreği nefes nefes ağartan
Acıları Nemrut ateşlerine
Sabrı bazen Yusuf
Bazen İbrahim güzelliğine bürüyen
Temiz sözcüklerle,
Gözyaşlarıyla
Anılsın adın
Öyle isterdim ki...
Sayfa 50
"Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım. En kötüsü buydu. Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım."