Yutkunma - 1000Kitap

Zeynep Çiçek Coşkun

@zeynepdiy

22 Nisan 15:50

Şiir

dedim belki de bir yutkunma yeriydi hayat o avlu o dam o çocukluk dedim belki de bir yutkunma yeriydi dünya

Sayfa 23 - EVEREST YayınlarıKitabı okudu

Dünya Lekesi Seyyidhan Kömürcü

Lɛdʒbɛrc

@_Brkn_X

22 Nisan 11:51

Aklına gelen, benden sana bir yutkunma olarak kalan, ağır bir yük gibi belki de başka kalplere taşıdığın her şey için affet beni!

Sayfa 73

Aşıklar Bayramı Kemal Varol

Reklam

Ayşe

@muteredditays

20 Nisan 01:27

Edebiyat

..dedim belki de bir yutkunma yeriydi dünya/

Seyyidhan Kömürcü

Nur meselesi

@kucukgokyuzum

14 Nisan 19:23

Arada dalgınlığıma gelip babamı arıyorum yoğun bakımda olduğunu unutup. Sonra ardından yutkunma ve gözyaşı

Rasim kökkaya

@Rasimkkya

12 Nisan 20:07

Bir utanç perdesi, yaşamaktan Acısı topuklara vuran bir yutkunma Bir gelecek vaadi canımızda halkalanan Gövdemizde onurlu bir yalnızlık Al yeşil bir tevazu kalbimizde

Kitabı okudu

Pervane Şükrü Erbaş

Özkan

@Ozkann_

11 Nisan 12:06

Şiir

Bir utanç perdesi, yaşamaktan Acısı topuklara vuran bir yutkunma Bir gelecek vaadi canımızda halkalanan Gövdemizde onurlu bir yalnızlık.

Sayfa 25 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu

Pervane Şükrü Erbaş

Reklam

justpoem

@imopacarophile

11 Nisan 01:26

dedim belki de bir yutkunma yeriydi dünya

Öylesinebiriisteeeeee

@Esmanuryaman

08 Nisan 21:26

Dünya; Yutkunma yeriydi,,,,

Tuبa ✓

@Tubazeren

08 Nisan 14:48

456 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

5 günde okudu

Ev; bir tutunma çabası,bir arayış hikâyesi,bir içsel yolculuk... Yazarın okuduğum her kitabında kendi içinin duvarlarına çarpan kadın karakterlerle karşılaşıyorum;elinden tutmak,sarılıp dertleşmek istediğim ...Yorgun,mutsuz, itilmiş ve yapayalnız kadınlar ...Anka kuşu misali küllerinden yeniden doğan kadınlar...Pes etmiş,mücadeleyi bırakmış, tükenmiş gibi görünen,ama aslında bir yanıyla hep güçlenmeye ve ayağa kalkmaya arzulu kadınlar... Ev'deki Seher de işte o kadınlardan biri.Çocukluğundan beri hiç ailesi,yuvası,evi olmamış;her fotoğraf karesinde kendisini fazlalık olarak görmüş,aidiyet duygusu hiç gelişememiş ve bu durumun sonuçları ne yazık ki tüm hayatına sirayet etmiş. Seher,arkadaşı Oğuz ile Portekiz'den Santiago'ya yürümek ve oradan da dünyanın sonu olarak bilinen Finisterra'ya gitmek amaçlı çıktığı yolculukta içsel hesaplaşmalarıyla hemhalken,biz de onun çocukluğundan günümüze yaşadıklarına tanık oluyoruz..Nermin Yıldırım'ın her kitabı ben de yutkunma güçlüğüne sebep oluyor ...Bu kitabını da boğazım düğüm düğüm okudum yine.. Ne diyebilirim ki,zaten ne desem eksik kalacak..Ne kadar övgü yağdırsam da yetmeyecek.Çok ama çok sevdim ... Okuyun Okutun Hediye edin Bakın çok güzel bir hediye olur bu kitaptan ... Sağlıcakla,kitapla kalın ...