Aslında çok popüler kitapları okumayı sevmem, okumam da. Eğer gerçekten okumak istediğim bir kitapsa da birkaç sene beklerim. Ama bu kitabı bekletmek istemedim. Yalnız şunu söylemeden başlamak istemiyorum; kitabı kesinlikle sakin, huzurlu/keyifli bir ruh haliyle okunmanız gerekiyor. Çünkü ana karakterimiz hayattan o kadar bıkmış, o kadar depresif, o kadar mutsuz ki bir süre sonra karamsarlaşmaya başlayabilirsiniz. Ben o zamanlarda biraz sıkıldım.
Olasılıklar noktası, paralel evrenler, hayal kırıklıkları, pişmanlıklar ve bu pişmanlıklar sonrasında tek tek hayatla yüzleşme, ders çıkarma, ikinci şans, rahatlama, yeniden başlama...
Sonunu en başından tahmin ettiğim, hayatın değerini anlatan bir kitap. Hatta ben sonunu Sarah Jio kitaplarındaki sonlara benzettim. Onun kitaplarında da hep bir iyimserlik olur, sihirli değnek değmiş gibi her şey bir anda yoluna girer :)
Öyle aman aman bayılmadım ama fena da değil hatta sevdim bile diyebilirim.