Koca bir bardak Türk kahvem yanımda,sahilde kitabımı bitirdim bu defa.Ağzım,yüzüm yamulsa da rüzgardan...Keyfim yerinde.Kâfi.
Önceki kitaptaki Martha ve François çiftinin sevgili oğlu Serge bu 5.kitapta büyümüş de papaz olmuş.Kız kardeşi Desirée ile yaşıyorlar.Serge kendini dine iyice kaptırmış,Meryem resmine bakıp hülyalara dalıyor.An geliyor,kafayı çiziyor iyice.1.kitaptaki Doktor Pascal,yeğenini az hava alsın da kendine gelsin diye Paradou adındaki eşsiz bahçeye bitişik oturan tanıdıklarına teslim ediyor.Serge burada Albine ismindeki kıza gönlünü kaptırıyor.Kız bahçeden çıkmaz,tam bir dağ keçisi.Bu kısımda bol bol botanik bilimine dalıyoruz.Sayfa kenarlarına ızdıraptan "Yeter!" diye not düştüm,o derece.Düşünün,yeri geliyor tek sayfada 25 çeşit bitki ismi anılmış.Of ki ne of...Serge aşkın pençesine düşünce iyi ama kendine geldiğinde yaşadığı ikilemler okuyucuyu güldürüyor,25 yaşında tam bir ergen sayıklamalarına düşüyor "Oğlum ben napıyorum,papazım ya la ben.Allah beni kahretsin,aha günahtan battım.Affet Tanrım,ya da dur affetme az daha fingirdeyeyim.Ya da affet be,kilisemde öleyim."Tam olarak söylemleri bunlar olmasa da bu şekilde özetleyebilirim "kendimce".Bizi de mal ediyor yani.
Yazar gerçekten din,kilise yasakları ve doğada özgür gezen ruh çelişkilerini çok güzel konu almış.Yorumlarda betimlemelerden sıkılanları gördüm.Haksız değiller.Onun dışında Emile Zola'dan muhteşem bir kitapla tatili değerlendirmiş oldum.Tavsiye ederim.
