Evvela kitabı okumadan önce yüz yıl boyunca yalnız kalmış hayranlık uyandıracak bilge bir kişi beklentim vardı hatta onun nasihatlerinden kişisel gelişim bağlamında istifade ederiz diye bekliyordum kitabı okuyunca bir de ne göreyim rezillik diz boyu. Kimin eli kimin cebinde belli değil, batıl inançlar, hurafeler, cinsel sapkınlıklar... Büyük hayalkırıklığı yaşadım.Kitabı kimseye tavsiye etmiyorum hatta çoluk çocuktan uzak tutulması lazım kesinlikle masum bir kitap değil.
Yüzyıllık YalnızlıkGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 202036.7k okunma
Aslında içimden uzun uzadıya bir şeyler yazmak gelmiyor ama hiçbir şey yazmazsam sanki kitaba haksızlık edeceğim. 20 yıl kadar önce kiraze isimli romanıyla tanıştım Solmaz Kamuran ile. Bana göre muhteşem bir romandı ve bu 20 yıl içinde en az 20 kişiye okutmuşumdur bu kitabı. O kitabın verdiği güvenle bu romanı okumaya karar verdim .Romanın öyküsü oldukça uzun bir zaman diliminde geçiyor. Kaderin ayırdığı iki kardeş farklı topraklarda yeni ama zorlu hayatlara başlıyorlar. Hikaye bu kardeşlerin başına gelenlerden sonra onların alt nesillerinin yaşadıklarını anlatıyor. Nesilden nesile devam eden bir hikaye ve tüm nesilleri bağlayan ortak nokta Mintalar yani deniz kaplumbağaları. Roman kahramanlarının ortaya çıkışı ve yok oluşları eğer okuduysanız Gabriel Garcia Marquez’in Yüzyıllık Yalnızlık isimli eserini hemen akıllara getiriyor. Romandaki anlatım oldukça sade ve odak olaylarda ve olayların akışında. Uzun uzun Tasvirli anlatımlar sevmeyen okullar için ideal. hikayesi de oldukça güzel.
Mayıs ayının ikinci kitabı, yazarı hayattayken okuma şansım olduğu halde okumamış olmanın ayıbını hep yaşayacağım Yüzyıllık Yalnızlık.
Yıllardır okumaya niyetlenip, elimdeki kitabın baskısının çok kötü olmasının ve bu durumun beni çok zorlamasının da etkisiyle yaklaşık dördüncü bölüme gelmeden üç kez yarım bırakmıştım.
Artık zamanıdır deyip
Marquez diliyle yarım asırlık bir aşk hikayesi …
Öyle nefis bir kalem ile ele alınmış bir eser ki yarım asır boyunca süren bir aşkı, Marquez ince iplik dokur gibi ele almış. Her sayfasında bir kez daha kendisine ve bu yazı diline hayran olmamak elde değil.
Ben aşk hikayesi diye konuya bir anda girdim ama aşk üzerinden yalnızlık , tutsaklık ,
"Her şeyin her şeyle bağlantılı olduğunu hatırlayın" bir belgesel de duyduğum bu cümle Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi için yazılmış gibi adeta. Kimisi 2 hatta 3 kuşak kadar geçmişi anlatılan karakterler bir takım olaylara sebep oluyor -tıpkı kelebek etkisi gibi- ve kitabın sonunda ki o kaotik ortamın oluşmasına sebep oluyor. Resmen 500 sayfa son 15 sayfa için yazılmış. 200 300 karakter bir araya geliyor, son 15 sayfayı oluşturuyor.
Karakterler bazen bir araya geliyor gibi oluyor -karakterlerin kendileri bunu asla bilmiyor- fakat kader çizgisi tekrardan ayrılıyor. Son için bunların bağlantılarını bilmek önemli o yüzden.
O kadar gerçekçi bir anlatım var ki bir meydan da oturmuş insanları incelerken haklarında hem bilgi sahibi oluyorsunuz, hem de kendilerinin bile bilmediği birbirleriyle alakalarını öğrenmiş oluyorsunuz izlenimi veriyor. Bu seyir zevki benim için kitabı bitirebilme motivasyonu oldu.
Kısaca bir ruh ve sinir hastanesi var, o gün günlerden 14 Şubat ve herkes delirmiş gibi. O yüzden hastane de tedavi için yatırılan, olmayan karısının, kendi sol eliyle aldattığını düşünen Barış Bakıç'ın "Bugün 14 Şubat sevgililer günü.. Karıcım bunlar delirmiş" sözü kitabın sonu için çok hoşuma gitti. Çünkü herkes gerçekten delirmiş gibi.
Not: *Kitapta sıklıkla bahsedilen "Karlı birde günde saat kulesi ve şehir" fotoğrafını çok merak ettim, hastanenin kurucularının bile gerçek ismiyle bahsedilmiş olması böyle bir fotoğrafın gerçekten var olacağını düşündürmüştü ama bulamadım.
*Ve bence kitabın en cazip kısmı da Yüzyıllık Yalnızlık gibi ama Türk işi olması.
