"Zahide'm...
Sesinin rengi hiç değişmiyor kalbimde. Bir bebek gülüşü gibi içimde büyütüyorum bu sesi..."
Dolmuşçu Sefer
Gönül Dağı
Şu hayatta ne öğrendin derseniz bana susmayı öğrendim.
Susmak tonlarca kelimenin anlatamadığından daha fazlasını anlatır çünkü...
Zahide
"Karadeniz'in güzelim akarsularını, çiçeklerini kurutup metropollerdeki kafelerin kenarlarına yapay akarsular, çiçekler yaptık. Neşet Ertaş'ın kurban olduğu Zahide'yi unutup popüler kültürün anlamsızlıkları üzerine yapay duygular kurduk. Eski kitapların kokusundaki sonsuzluğa burun tıkayıp, yeni kitapların çilek kokusunda yapay edebiyatı bulduk. Sosyal medyada, insanın istediği kişiliğe büründüğü yapay akla dadandık. Estetik ile yapay vücudu, kıyafetler ile yapay sınıfı keşfettik. Meyvenin, sebzenin, paranın hep yapayını ürettik. Şimdi bütün bu yapaylıkların dünyasında, yapay olmayan insanı lütfen kimse düşlemesin."
Yorum
Selamlar ben geldim yeni bir kitap yorumu ile 
PAROLA YAYINLARI ndan çıkmış olan #benisevdiğinkadar
isimli eser @asligencgurisik Yazarıma toprağıma yazarlık hayatında başarılarının daim olmasını dilerim. Kitabımıza gelecek olursak kitap beni aldı yeşilçam filmlerinin içine götürdü. Oğuz ve firüze büyük aşk kahramanlarımız. Mustafa dedenin sayesinde emri valki ile başlayan formalite evlilik nasıl gerçeğe dönüştü. Deniz, zahide tam destek olduklarını her daim belli etselerde Oğuzun amcasının karısı ve Kuzeni Nurullahın kurduğu tuzaklardan ne kadar kaçabildiler. Her seferinde aşk galip geldi mi.
Peki ya mustafa dedeye ne oldu.
Azime hanıma ne oldu da hayata küstü, ve hayatında neler oldu da tekrar hayatla barıştı aralarına karıştı. Bu bunun gibi sorularınızın cevabı için kitabı mutlaka okumalısınız derim.
Yazarımız birinci ağızdan yazmış herşeyi akıcı olması sayesinde 303 sayfalık kitabı 2 günde bitirdim.
#kitapalıntıları
Ne yaptın ona? Neler oluyor , Firuze?
Oğuz'un hangi ara geldiğini anlamadan, beni annesinden uzaklaştırıp, Azime hanım'ın önüne diz çöküp anneciğim iyi misin? diye sordu. Ne kadar korktuğu sadece yüzüne değil, ses tonuna da yansımıştı. Azime hanım girdi sinir kriziden hiç çıkacak gibi görünmüyordu. Suçluluk duygusuyla kıvranırken arkasında duruyordum "Oğuz Ben özür dilerim...
Elini düz bir şekilde avucunun içini görebileceğim şekilde bana çevirerek "Kes!" diye bağırdı. İşte bittiğim andı..
