Mado işçilerin arasında yürüyordu. İtalya alanına gelince geçmişi anımsadı: Atlıkarınca, hüzünlü hüzünlü iç çeken eski bir laterna ve elini sıkan Sergey'in eli... Nasıl koruyabilmişti bu heyecanı bunca zaman? Bugün bile duyuyordu elinde Sergey'in elinin sıcaklığını.
Sayfa 489Kitabı okudu
“Yaşamı boyunca böyle bir aşkı sadece bir kere yaşayabileceğinin bilincindeydi. Ömrü boyunca sakin ve rahat bir hayat yerine, belli bir zaman dilimi içerisinde onunla yaşamayı tercih etmek zorunda kalsaydı onunla yaşamayı seçerdi. Zaman mevhumu yoktu; çünkü öyle anlar vardı ki bütün ömrümüz bu anlar demekti.”
Sayfa 200Kitabı okudu
Zaman bir atlıkarınca,hiçbir yere varmadan dönüp duran.
Sayfa 52Kitabı okudu
Geçiyordum uğradım
boynuz boruların uğultusundaki bulanık zamanlara
belki bir gömüde birkaç eski eşyanın ışıltısı
vurur şimdiye, merdiven altında unutulmuş bir zaman
ya da eski yüzümle karşılaşmak
girişteki aynada
dinmiş uzaktaki nehrin gürültüsü
ağaçlar yer değiştirmiş
çekmiş, küçülmüş onca hayal
oyun ve atlıkarınca sığdırdığım kurak peyzaj
Doğduğum ev artık yavrusunu tanımayan
bir hayvan gibi bakıyor uzaklara
