Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Binoo Sönmez
İnsanın hayatı da dünyaya benzermiş ve hayatında dört mevsimi yaşarmış. O zaman ben neden hayatım boyunca sonbaharı yaşıyor gibiyim? Hüzün var yapraklarım dökülüyor sallanıyorum devrilir gibi oluyorum.
Bir anneannenin annesi öldükten sonra kendisinin herşeyi olan torununa kimsenin bilmediği ve ölümüne az kalmış zamanda tuttuğu bir günceyi ele alan bir eser Anneannenin evli olduğu halde herkesten gizlediği içinde mutluluklar yaşattığı bir aşkı , yaptığı hataları onun yapmaması için anlatması , ölen kızına diyemediği duyguları torununa belli edemeği hisleri bir günce altında torununa anlatması .
…. Yolunu yitirdiğini, şaşırdığını hissettiğin zaman ağaçları düşün , onların büyüme biçimini anımsa. Unutma ki, yaprağı gür ama kökü zayıf bir ağaç ilk güçlü rüzgarda devrilir, oysa kökü güçlü ve az yapraklı ağaçta can suyu bin bir güçlükle dolaşır …
Yüreğinin Götürdüğü Yere Git 
Susanna Tamaro
Dostoyevski Hakkında Az Bilinen Detaylar
Ekşi sözlükte gezinirken eksisozluk.com/kafkaesque--491638 isimli kullanıcının derlediği okuyup bazı noktalarına çok şaşırdığım bir yazıyı sizlerle paylaşmak istiyorum. Ne kadarı doğru pek emin değilim ama yazılan bir çok bilgiye az çok aşina olduğumu hayretle farkettim.
Buyrun;
Dünya edebiyatının en önemli isimlerinden biri olan
bu adamlar, büyük adamlar... bu adamlar bu zamana kadar ne istediyse almış. çok büyükler... bir zaman gelmiş, öyle büyümüşler ki cüsselerinden yeri göremez olmuşlar. bu adamlar bizi göremezler. bizler küçüğüz, eziliriz. mucize bekler, dileniriz. bu adamlar tanrı için çalışır, çabalar sonra tanrılarına bile resti çekerlermiş. düşün ne delice büyüklermiş. bizim çoban ne yapsın? bir gün olsun kafasını mı kaldırabilmiş bey'ine? beyim demiş, el pençe divan durmuş. bunu da marifet bilmiş. bir gün olsun gözü yemiş mi, güneşe üryan bakmaya? bizimkiler adam mı, bilmem. biz adam mıyız, bunu da... hatta ben adam mıyım, bunu hiç bilmem. elime taşı almam, göğe fırlatmam, büyük adamı huzursuz edişim bile gelmiyorsa elime. nasıl ispat edeyim adamlığı kendime? hoş, büyük adamlar sanki cüsselerinden mi böyle? bugün yerin dibine sokalım, yarın daha gür çıkarlar. onların inançları var. onlar, kendilerine inanmışlar. bizim gibi hurafelere, batıla değil. onların inançlarının büyüklüğü, yanlışı bile yüceltiyor. bizim inanışımızdaki soysuzluk, bulutları eleyip sis ediyor. biz alçak kattayız. alçağız. onlar, koca adam. onlar göklere salıncak kurmuş ve istediği kadar geçsin vakit. ne göklerden bir yardım gelir imdada ne bir çocuk sevinir. bizler, o adamlara aşağıdan baktıkça, bizden daha çok adam devrilir.
Çoğumuz, babamız henüz hayattayken onun yüzüne bir kere bile dikkatle bakmayız. Baba, “baba” demeye başladığımız günden itibaren sürekli karşımızda duran bir alışkanlıktır. Yıllarca babamızdan değil, bir alışkanlıktan bahsederiz: Annemize, “babam bugün niçin gecikti? ” diye sorarız; kardeşimize, “babam yine su istiyor,” der ve dertleniriz; bazen
Sivas Katliamı'nı Unutmadık, Unutmayacağız
Yolda yürürken karşınıza bir köpek çıktığında -eğer kuduz vb. hastalık taşımıyorsa, vahşileşmiş bir ırka sahip değilse ya da pitbull gibi insan eliyle yaratılmış bir canavar değilse- kolay kolay saldırıya uğramazsınız. İki köpek bir araya gelince hırlamaya ve havlamaya başlarlar ama yine de sakince geçip giderseniz bir problem yaşamazsınız. Fakat
Büyük olaylar her zaman küçük dokunuşlarla başlar. Domino sıraları gibi. Biz ilk taşının devrildiği anı hissetmeyiz fakat son taş hep bizim ve planlarımızın üstüne devrilir.
Sayfa 83Kitabı okudu
"Yolunu yitirdiğini,şaşırdığını hissettiğin zaman ağaçları düşün, onların büyüme biçimini anımsa. Unutma ki yaprağı gür ama kökü zayıf bir ağaç ilk güçlü rüzgarda devrilir, oysa kökü güçlü ve az yapraklı ağaçta can suyu binbir güçlükle dolaşır. Kökler ve yapraklar aynı ölçüde gelişmelidir, olayların içinde ve üzerinde olmalısın, ancak böyle doğru mevsimde çiçekler ve meyvelerle donanabilirsin.Ve sonra, önüne pek çok yol açılıp sen hangisini seçeceğini bilemediğin zaman, herhangi birine, öylece gitme, otur ve bekle. Dünyaya geldiğin gün nasıl güvenli ve derin derin soluk aldıysan, öyle soluk al, hiçbir şeyin senin dikkatini dağıtmasına izin verme, bekle ve gene bekle. Dur, sessizce dur ve yüreğini dinle. Seninle konuştuğu zaman kalk ve yüreğinin götürdüğü yere git.
Sayfa 158 - Can YayınlarıKitabı okudu
Karistigin yokluga beni de gotur...
bu ayrılık yakar içimi.
gitme...
zaten uzuyor günden güne geceler
güneş de yok piyasada...
bir de sen yitme.
hem bilirsin
iyi durmaz bende hüzün
bütün dertler art arda sıralanır,
kalkamam altından bu yalnızlığın
şehir devrilir üstüme
ve sensizliğe alkol mü dayanır...
ama kararlıysan
sevdiğim...
yani hazırsan anlamsızlığa...
o zaman beni de at gitsin
karıştığın yokluğa....
Okan Savcı
