KATİLİMİ TANIYORUM
“Hayat, her zaman kimsenin istediği gibi gelişmeyecek. Zorlu yokuşlardan da sırtımızdaki yüklerle tırmanmayı da öğretecek bizlere. Bizim yapmamız gereken; yorulmadan, bıkmadan, üşenmeden, dikkatlice çıkmak acımasız yokuşlardan. Tutabileceğin bir el bulursan da sakın geri çevirme uzatılan eli.”
“Bazen de hayatı akışına
#okudumbitti #martineden
Merhabalar, bugün buram buram hayat kokan bir kitap Martin Eden'in yorumu için geldim. Bayramdan önce başladığım fakat yoğun iş temposundan dolayı bir türlü toparlayamadığım bir kitaptı. Bayram fıstık gibi okumalarla geçti diyebilirim Kitap tam olarak hayatın acımasızlıkları ve bir adet gencimiz Martin'in çırpınışları üzerine geçmektedir. Hayatla, aşkla, hayalleriyle olan mücadelesini adım adım okuyoruz. Kesinlikle okumayı yaydıkça daha keyifli bir okuma haline geldiğini düşünüyorum. Her gün kitabın başına otururken Martin daha da gelişmiş, hayat onu örselemiş, ruth'u daha çok sevmiş olarak okuyordum. Bu şekilde karakteri daha da özümsedim diyebilirim. Bu kitapta herkes kendinden bir şeyler bulur. Bazı yerler vardı ki tüylerim diken diken oldu okurken, gözlerim doldu. Kitabın içindeki umut öyle güzel işlenmiş ki. 'Sabrı öğütleyendir zaman, oysa odur durmayan' diyerek bir şarkı sözümüzle satırlarımı noktalıyorum. Kitabın sonunda ki bitmişlik, insanların ikiyüzlülüğü okuması en gerçekçi yerlerden biriydi. Kitabı çok sevdim. Gerçekten gençlerin gözü kapalı okuması gereken kitaplardan biri. Kitaplardan öğrenecek, kendimize katacak ne çok şeyimiz var. Mücadelen harikaydı Martin
Müthişti. İlk 400 sayfada zaman zaman sıkılabilirsiniz, günlük hayatınızda olduğu gibi ! Olayları hep olan şeyler olarak görüyosunuz ve alışıyosunuz. Ama son 100 sayfada yıllardır içinde kaldığınız ve artık alıştığınız evi öyle bir yıkıyor ki yazar dönüp o eve hüzünle gülümsüyorsunuz. Yazar ilk 400 sayafada sizi son 100 sayfaya öyle bir pskolojiye hazırlıyor ki, dağılıyorsunuz sonunda. Benim gözlerim doldu, ağlamanın eşiğindeydim bitirdiğimde. Eminim hüngür hüngür ağlayanlar da olmuştur. Romanı bitireli bikaç gün oldu. Karakterleri özlüyorum
1788 syf.
·
Not rated
·
Liked
"Mutluluğu, sevgiyi yanlış simgelerde arıyoruz biz."
İnsan her zaman annesini sever mi?
Babasızlık nasıl bir duygudur? Ya da annesizlik?
Sevdiğiniz halde başkaları için sevmiyormuş gibi davranmak zorunda kaldınız mı hiç?
Geçmiş her zaman geçmişte kalır mı?
Fakirlik utanılacak bir şey midir?
Aşk var mıdır?
Adalet nedir?
Namuslu olmak ne demek?
Yaşadığı yeri değişince insan da değişir mi?
Her
"Yaşadığımız her gün, bir ressamın boş tuvâline benzer (sf.164)."
Birçok kişisel gelişim kitaplarında değinilen şeyler var aslında kitapta.
Mutluluk, başarı, sevgi, dostluk, aile, iletişim, yaşam...
Yazarın bir konu üzerinde düşüncelerini açıkladıktan sonra o konuyla ilgili kısa hikâyelere, anekdotlara ya da sözlere yer vermesi çok
En Hüzünlü Eylül
# Okudum.. #
# En Hüzünlü Eylül-Osman Balcıgil #
Değerli yazarımızın en son kitabını beğenerek yavaş yavaş okudum. Olaylar dizisinde hiç sıkılmadan tarihi bir filmi gözler önünde seyreder misali oldum. Kimi zaman gözlerim doldu kimi vakitte durulduğum anlar oldu. Eserde aşkı en ince ayrıntısıyla dönemin zorluklarına rağmen yaşandığı ustalıkla işlenmiş. Yazarın kalemine sağlık.
