İz
Bir deniz kıyısında,
Elini tutan değil, gözlerini ufuklara sürgün eden olmak isterdim.
Bir rüzgâr olup tenine dokunmak,
Gölgene karışıp adımlarına eşlik etmek isterdim.
Yağmur olup saçlarına düşmek,
Gözlerinde damla damla parlamak isterdim.
Sessiz çığlıklarının yankı bulmadığı yerlerde,
Ateş olup yakmak isterdim.
Gecene bir yıldız olmak isterdim,
Sana yol gösteren, ama dokunamadığın…
Öylece, uzaktan ama hep seninle,
Zamana direnen, silinmeyen bir iz olmak isterdim.
MRL
İnsanlar, onlara dikte edilen durumları içlerinde yaşayıp bunu da hayatın tamamı zannediyorlar. Bunu da hayatın gerçeği zannediyorlar. Ölmeden önce anlıyorlar sahte duygularını, gerçek bir korku, dehşet ve "işte hayatımın sonuna geldim" dediklerinde kendilerine. O zamana kadar da hem kendilerine, hem çevrelerindeki herkese hayatı zehrediyorlar.
Sabır ziyaret etti beni
Ve hatırlattı ki,
Güzel şeyler meyve vermek için zamana ihtiyaç duyar
Ve sağlam adımlarla yavaşça büyür.
Huzur ziyaret etti beni
Ve hatırlattı ki,
Hayatın fırtınalarında sakin kalabilirim,
