Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
KEŞKE-SEMA SOYKAN,500 sayfa
-Bir Köy Enstitüsü Romanı-
“Keşke,özlem ya da pişmanlık ifadesidir”
Bir dönemi,aynı zamanda da muhteşem bir aşkı anlatan,yaşatan,gözyaşları içinde okunan,yarı kurgu ,çoğu gerçek olaylara dayanan muazzam bir roman.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
1940-1980 yılları arası…Türkiye’nin yaşadığı karanlık dönemler,
Sabret, imtihandır. Sabret, dünya handır. Sabret, zamanı vardır. Kaybolup gidenlerin peşinden kederlenme.
Kitabımız üç bölümden oluşuyor Taş - K’ağıt - Makas olarak. Tasavvuf, maneviyat’ın ve tevekkülün bir kez daha önemini anlıyoruz. Bunlar aslında her birimizin içerisinde olan şeyler ona en derinlerde ulaşabilmek önemli. Felsefi cümlelerle
Merhaba sevgili Kitap dostlarım nasılsınız? Bugün sizlere sevgili yazarımız @mehtapsezer68 kaleminden Düğüm Düğüm kitabı ile geldim. Bu eser çok güzel öykülerden oluşuyor. Neredeyse bütün herkesin yaşadığı ya da yaşayacağı öyküler ve hepsi kadın temalı olması beni okurken derinden etkiledi. 16 öyküden oluşan bu kitabın bitmesini hiç istemedim. Kesinlikle tavsiye edilir.
Sırasıyla
Bir Ekmek Bir Gazete, Doğum Lekesi, Delinin Gidişi, Benim Kocam Hayatta Yapmaz, Son Çığırtı, İkindi Vakti, Düğüm, Kader Geçiti, Kız Kısmı, Miras, Şarap Lekesi, Kısa Bir Seyahatin Anatomisi, Vişne Renkli Pardösülü Kadın, Ben Vişneyi Hiç Sevmemki, Gelincik Tarlası, Meleklerin Kumsala İndiği Sesler. Hepsini çok severek okudum içinden seçim yapmak zor geldi ama Kader Geçiti beni hem üzdü hem sinirlendirdi sizlere bir kaç alıntı bırakıyorum kitapla kalın dostlar.
Çok başarılı bir öğrenci olmama rağmen üniversite sınavına giremedim. Kız kısmı büyük şehirde bir başına okuyamaz.
Bizi tuttukları hücrede yalnız kaldığımızda, kafamızı duvarlara vurup da kendimizi öldürmeyelim diye başımızı kalın bezlerle sararlardı.
Yıkıntıların arasında umut ederek beklemek, onu havanın dondurucu soğuğundan daha da üşütüyor, canını çok yakıyordu.
Yaradan'a iade etmek, ölüm gerçeğinin ta kendisiydi.
Şimdi biri karşıdan gelecek, beni görecek ve beni kurtaracak
Hayattaki bazı pişmanlıklar çok kötü ve acımasız oluyor. En çok da zamanı geriye almak isteyeceğin pişmanlıklar
Öncelikli kitap baştan sona akıcı kolay okunabilir bir kitap ve kitap sizi sıkmıyor ama içinizi sıkıyor diyebilirim :) çünkü sürekli ölümden bahsediyor ve bir idam mahkumunun öleceği zamanı beklerken düşüncelerini yazmasından ibaret bu sebeple sanki siz o ölüm anını bekliyor muşsunuz gibi hissediyorsunuz ve bu sebeple kitabı bitirmek istemedim çünkü hani ölüm anı gelsin hiç istemedim ama ne yaparsak yapalım bu ölüm insana bir anda geliyor ve buna ne kadar hazırım diye beni sürekli düşündüren bir kitap oldu benim için. Kendimi o kadar dünyaya bağlı o kadar ölmeyi unutmuş biri olarak gördüm ki ölüm düşüncesi beni o derece sarstı. Önümüzde bir ölüm var bu kesin bir şekilde gelecek ve siz ne zaman öleceğinizi bildiğiniz bir gün için hazırlık yapıyorsunuz ve kendinizi nasıl kontrol edeceksiniz nasıl buna hem gönülden hem fiziki olumlu bir karşılık vereceksiniz insan nasıl bir hale gelmeli ki o ölüm anı geldiği an sanki ölüm ondan hiçbir şey alamayacak durumda olsun. O huzuru nasıl sağlamalı gerçekten zor iş.
İşte yaşama nedenimiz. Ölüm anını beklemek, ölüm anını beklerken hangi duyguya sarılacaksın, kimden yardım isteyeceksin, kim seni o halden kurtarabilir, o hayatın bitmiş olan zamanını kim geri verebilir, neye sarılmalı işte bu düşüncelerle insan o hayatta neyin önemli neyin önemsiz olduğunu tekrardan hissetmesi öğrenmesi ve buna bütün kalbiyle inanıp bu şekilde yaşaması gerekiyor ve insan için Allah’tan başka her şey boş ve önemsiz geliyor. Necip fazılın dediği gibi “Azrail’e hoşgeldin diyebilmekte hüner”.
Cenaze başka evde olunca helva tatlı gelirmiş.
Ölüm; hiç zamanı gelmemiş, hazır hissedilmemiş bir sondur insan hayatında. Defalarca tanık olur insan fakat asla kendisinin karşılaşmayacağını sanar ve hep uzak görür...
Ölümü beklemek kadar korkunç bir şey olmasa gerek. En sevdikleri, ailesi, yakınları bile olsa onların güzel giyinmeleri, mutlu ve sağlıklı görünmeleri ağır bir suç işlemişlercesine ızdırap verir, çok gelir.
Lev Tolstoy
Genç Werther'in Acıları
Uzun zamandır okumayı planladığım bir kitaptı Genç Werther'in Acıları. Nihayet bu planımı gerçekleştirdim. Nedendir bilmem kitabın adı zihnime Genç Werther'in Anıları olarak yerleşmiş. Bu yazıda bile anı yazacaktım neredeyse. Kitabın büyük bölümü kitabın kahramanı Werther'in, arkadaşı Wilhem'e yazdığı mektuplardan oluşuyor.
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,3bin okunma
KURDUN SOFRASI
ROSELLA POSTORINO
Uluslararası en çok satanlar listesinde, suç ortaklığı, suçluluk ve hayatta kalma hakkında kışkırtıcı sorulara yol açan, akıldan çıkmayan gerçek bir gerçek hikâye. Oraya Wolfsschanze diyorlardı, Kurt'un İni. “Kurt” onun lakabıydı. Kırmızı Başlıklı Kız kadar bahtsız, sonum onun midesi oldu. Bir alay avcı onu
Herkese selaaaammm
Ben hayata başka yerden bakıyorum
Siz oradasınız görüyorum
Ben yanından geçiyorum
Günün kitabı #aynadakiizdüşüm #fatmilgazkulac
Kitabımız şiir kitabı Uzun zaman sonra tekrar şiir kitabı okumak iyi geldi şiirler insana duygular arası geçiş yaratsa da ben en çok umut veren yanını seviyorum. Bu yüzden kapağın mavi olması ve kuşlarla bezenmesi bana umut aşıladı.
Gelmiyorsa beklediğin
Ya yanlış yerdesin
Ya da yanlışı beklemektesin
Ya da zamanı gelmedi belki
Eli eline değsin
Gözü gözüyle denk gelsin
Ümitsizlik yok a canım
Aldırma sen bana
Ne durduğun yer yanlış
Nede yolunu gözlediğin
Belki bir bedeldir ödediğin
Bilirsin emek ister sevgi
Senin emeğinde de beklemek belki
Hiç gelmeyeni
Erdem şehrin zorluklarinj,kırgınlıklarını,yorgunluğundan kaçmak için kendini yollara vurur.En son dinlenmek ve etrafını incelemek için bir yer de dinlenmek için durur.Durdugu dağ başında da Mücahit diye çoban ile tanışır.Sohbetleri derinleştikce Mücahit, Erdemi evlerine davet eder.Babasi genç yaşta ölen Mücahit annesi ve kardeşi ile yaşamaktadır.Serseri dediği kardeşi Ömer,herkesin ana dediği Hüsne ile geçinip gidiyorlardı.Erdem de onların yanında kalırken bazı işlerine yardımcı olmaya çalışıyordur.Şehrin iki yüzlü yaşamına şahitlik etmemiş insanın çok olduğu yer de iyiliğin ve kötülüğün çok olacağını bilmek başka bir şey...Herkesin bir beklediği vardır.Kimi mal mülk, kimi sevgi,kimi evlat,kimi huzur,kimi şifa,kimi düğününü, kimi intikamını bekler.Peki Erdem bu köye neden gelmişti.İnsan mücadele etmek,savaşmak ve aramak için beklemez mi? Erdem bunların hepsi yapmıştı. Öyleyse Erdem bu köyde neyi veya kimi bekliyordu.Ömer'in haylazliklari,eşkıya Alinin yaşamı,Hüsne ananın hayata bakışı Erdeme neyi beklediğini göstermek için yavaş yavaş yaşamına sızmaya devam ediyordu.Ömer ,Erdem den hiç hoşlanmıyor fakat yaşadığı olay ve Erdemin yaklaşım şekli aralarında bazı şeylerin değişmesine sebep olur.Ömerin pişmanlıkları,Erdemin zamanı geldiğin de dönmesi gereken yer.Ve beklemekte olanlara şahit olacağınız sıcacık bir hikaye...
Kimin neyi beklediğini keşfetmek için sizleri de akıcı bir kalem ile yazılmış olan bu kitabı okumaya davet ediyorum.
3. Bölüm incelemesi :)
"Allah sabredenleri sever"
Sabır deyince benim aklıma daha çok başımıza gelen olaylar karşısında acıya sabretmek ve bir şeylerin olması için acele etmemek zamanı beklemek gelirdi.
Oysa sebat etmek direnmek katlanmak anlamaları varmış. En önemlisi bence sebat etmek(Allah ın emirlerine uymakta sebat etmek) en
Bir köy düşünün ki yaşlılarda başka kimse kalmamış.Kalipur'un tepesi yeni bir inşaat alini için uygun olduğu neden düşünülmesin.Hele bunu düşünen eski bir köylü ise...Hem zengin olması hemde köyün köklü ailelerinden birinin mensubu olması bu düşünceyi desteklemeye yeterdi.Johan sanayici ve eczacı olarak insani uzun zaman hayatta kalmasını sağlayacak bir ilaç için çalışıyordu.Bunun içinde bir yer ve fabrika lazımdı.Insanlar ölmüş, üzerlerinde deneyler uygulanmış para mevzu bahis olunca kimin umurunda olur.Sonuçta genç erkeklere ve genç kadınlara birçok iş imkanı sunacaktı.Böyle bir imkan sunacak kişi sevgi ile anılmasın da ne yapsın değil mi?Geçmişi unutmamış ve sessizce bekleyenler olmasaydi.
Tess yıllar önce o deneylerde kaçan biri olarak oğlu ile sakın bir hayat sürmektedir.Taa ki oğlu kaçırılana kadar...
Johan bu kadar şeyi yapınca kimsenin ondan intikam almayacağını düşünmüyor olmaz diyecegim de
İntikam için edilen yeminler,uyanması beklenen bir tanrıça ve bunun ağır bedelleri olabilir.Tanriça beklemek kolay peki uyanması için gereken beden kim?
Şimdi sıra gerçek acılarla yüzleşmenin hatta korkularını zihinler de hissedebilmek için tam zamanı.
#alintilar
"Gençler hayal ettikleri geleceklerine ne kadar bağlıysa, yaşlılar da kendi topraklarına o kadar bağlıydılar."
"Kediler ve baykuşlar,sporcular ve patlayan gezegenler sayfalar üzerinde birbirleriyle yarışıyorlardi.Hiçbir şey karanlık veya kesin değildi.İsimler veya gölgeler yoktu."
Bekleyecek Vaktim Kalmadı Artık, Fournier’ın kaleminden bize ulaşan bir anlatı. Seksenini aştıktan sonra kaleme aldığı bu kitapta zaman, beklemek, sabırsızlık üzerine kendi yaşamından, gözlemlerinden, düşündüklerinden damıttıklarını aktarıyor. Gençken saatin ibrelerinin hızlanması için neler vermezdim diye düşünürken şimdiyse ibrelerin fazla hızlandıklarını artıkbirazcık yavaşlamalarını istediğini söylüyor. Aslında zamanı algılayışımız üzerine bu bile koca bir sorgulama.
Beklemenin değerini, güzel bir deneyimi beklerken yaşanacak hazzı kaçırmamak gerektiğini defalarca vurguluyor yazdıklarında. Kendi çocukluğundan deneyimle Noel’i beklemenin, Noel’in hayalini kurmanın Noel gününden daha güzel olduğunu anlatıyor. Çocukken de bizim için özel günleri beklemenin nasıl heyecanlı olduğunu hatırladım. Beklemenin zevkini de şu satırlarla aktarıyor:
“Sabırsız kişi en iyisi olsun diye beklemenin zevkini bilmez.
Henüz elimizde olmayan bir şeyin tadını çıkarmanın zevkini.
Hatırlamanın, onu düşünürken geçen zamanın keyfini sürmenin zevkini.
Bir şeftaliyi soyduğumuzda sahip olacağımız mutluluğu hayal etmenin zevkini.
Sevdiğini beklemenin zevkini.
Kekin pişmesini beklemenin zevkini.
Suçlunun adını öğrenmek için filmin sonunu beklemenin zevkini.
Mutlu bir olayı beklemenin zevkini.
Dokuz ay beklemenin zevkini.”
Benim için Fournier’ın kalemiyle tanışma kitabı oldu ancak tanışma kitabımız bu mu olmalıydı emin değilim.
Video: youtu.be/XdKBIFSVeSw
Uzak.
Oruç Aruoba'dan De Ki İşte, Zilif, Yürüme, Ol / An, Hani, Geç Gelen Ağıtlar, Yakın, İle, Sayıklamalar, Çengelköy Defteri, Olmayalı ve Doğançay'ın Çınarları'ndan sonra okuduğum 13. kitap.
Uzak, 136 sayfalık felsefi bir deneme kitabıdır.
Uzakta; ayrılmak, ölüm, özlem, özlemek, pişmanlık,
Merhaba
Bugün sizlere İkinci Adam yayınlarından Ömer Kenar kaleminden Gerçek Mucize Sensin kitabı ile geldim.
Kitabın kapak tasarımını,rengini çok beğendim,size daha sayfaları çevirmeden enerji veriyor.
Kitabı okumaya başladığım ilk satırlardan itibaren kendinizden de bişeyler bulduğunuz evet bunları bende yaşadım,hissettim dediğim,farkına
Belki sabah yağmur yağmasaydı, otobüsün en arkasına binmeseydim... belki kendimi bu kadar yorgun hissetmeseydim bu satırları yazmayacaktım. Boşluğun ortasına bağdaş kurup, başımı öne eğip, gözlerimi ne çok sıkıp ne çok gevşek tutup... Göğsümdeki nefesi yavaş yavaş çözerek bir uykuya dalar gibi yazmak istiyorum.
Önce metro ve sonra otobüste geçti satırları kitabın... Etrafımın farkında olmadım, kuvvetle muhtemel etrafım da benim farkımda değildi. Evet bazen insan bunu istiyor. Etraftan ve etrafın bağlarından kurtulmak. Çünkü ile başlayan bir cümle kurmak için geç mi kaldım? Çünkü çıkışını bulamadığımız bir lunaparkın yorgunluğunu yaşıyoruz hepimiz. Oyunlar yormuyor bizi dikkat edin, parkın çıkışını aramak yoruyor!!!
İşe yeni gelmeme rağmen yorgunum ve işten çıkış saatini beklemek ile teselli bulabiliyorum. Ama bir gariplik var(!) buranın kapısını biliyorum. Çıkışın nerede olduğunu biliyorum, çıkabilirim buradan, kurtulabilirim... Ama neden bunu isterken bu iradeyi ortaya koyamıyorum?
Bu böyledir! Gerçekten böyledir. Eğlencenin bittiğini herkes bilir ama çıkış yönünü bilmesine rağmen kapıyı bulamaz insan... Kapalı ve kasvetli bir İstanbul sabahı için çok mu kasvetli cümleler bunlar?
Uzun zamandır inceleme yazmıyordum... Acelem vardı; okumak daha lüzumluydu benim için. Aklım ile kalbim arasındaki cereyanda kalmamak adına okudum okudum...bir narkotik etki bekleyerek okudum... Ne zaman durdu ne ileri alabildim zamanı... Kapının yeri aynı, yönünü biliyorum belki yerini de... Ya çıkış zamanı? Saat 5'te çıkabilecek miyim? Ya kapıda yoğunluk olursa?
