Kısıtlı bir zamanımız yok, sadece çoğunu boşa harcıyoruz.
Nereden Nereye
Sivas Kongresinin ardından Ankara’ya hareket etmek üzeredir Mustafa Kemal.
Yanında görevli olan Hacı Derviş’i çarşıya göndermiş, büyük bir defter aldırmıştır. Yapılan tüm masrafları, harcamaları kuruşu kuruşuna bu deftere yazmıştır.
Hacı Derviş: “ Paşam bu hengamede kim hesap soracak ? ”
Mustafa Kemal : “ Gün gelir, millet benden de başkasından da tek tek hesap sorar, biz bugün hesabımızı eksiksiz yazalım, millet de yarın parasının nereye harcandığını bilsin. "
Not: Yukarıdaki alıntı Yılmaz Özdil’in Mustafa Kemal kitabında anlatılmaktadır.
Böyle düşünen liderden, deprem vergilerinin nerelere harcandığı sorulunca “bunların hesabını vermeye zamanımız yok” diyenlere.
Zamanımız insanın hayatı, yaşaması gereken hayattan
o kadar uzak ve makinaya o kadar yakın ki, bir gün bozulacak ve bir hurdalığa atılıverecek. Hareketten tamamen yoksun o zavallı oksitlenecek, pas zerreleri toprağa karışacak ve bir gün o, hiç var olmamışçasına yok olacak. Hani böyle bir yok oluş zamanımız insanına yakışıyor da.
Neşem kaçtı o gün. İnsanın neşesi kaçınca öteki gün gelir değil mi? Gelmedi. Ama depresyona girmedim. Çünkü depresyona girecek şartlarım olsa da çıkacak durumum yok.
Sayfa 26
Hala şaşırıyorum bakınca, biz nasıl atlattık bu güzü? Çok zamanımız da yok sanıyorum, kahretsin, ağır ağır siliniyor yüzü. Yersiz yurtsuz kalıyorum. "Çünkü her yüz bir memlekettir."
"İnsanları hemen sevme Jim. İnsanları sevmekle harcayacak zamanımız yok."
