Öyleyse hem içindeyim zamanın hem de dışındayım. Mutlak bir anın derinliğindeyim. Öyleyse her zamandayım.
"Ne içindeyim zamanın \ Ne de büsbütün dışında" :)
Kendimden uzakta, kendi içimde varım ben.
Kimsem onun dışındayım,
Beni oluşturan gölge ve hareketin.
Ah içinde olsam da dışındayım zamanın
Sayfa 92
Akıl diyor ki: 1) Görünümünü meydana getiren maddenin bütün biçimleriyle mekân sonsuzdur ve başka türlü düşünülmesi olanaksızdır. 2) Zaman bir an olsun durmadan sürüp giden sonsuz bir harekettir ve başka türlü düşünülmesi olanaksızdır. 3) Nedenlerle sonuçlar arasındaki bağın başlangıcı yoktur, sonu da olamaz!
Bilinç diyor ki: 1) Ben tek başımayım ve bütün var olan sadece benden ibarettir; böyle olunca mekânı ben tayin ediyorum. 2) Akıp giden zamanı, içinde yaşadığımı kavradığım şimdiki zamanın hareketsiz bir anıyla ölçen benim; böyle olunca ben zamanın dışındayım. 3) Ben “neden”lerin dışındayım, çünkü kendi yaşantımın her olayının bir nedeni olduğunu hissediyorum.
Aklı biyana koydum ne yarınım dünüm var Sakın öğüt verme ki o saçmadan benim var
Us denenden arındım giysilerden soyundum
Zamanın dışındayım ne gecem ne günüm var
Şaşkınlar şaşar bana oysa kıblem bellidir Leylâ’dan özge değil benim bi tek kıblem var
Yabancı çöllerdeyim yabanıl illerdeyim
Yanım yörem Leylâ’dır başka ne düşünüm var
Sanma kendim istedim yarım kalmak kendimden
Leylâ derler adına benim de bütünüm var
Çok şükür dünya bilir adım geçer heryerde
Aşk yolunda serseri böyle büyük ünüm var
Sayfa 19 - Nesin Yayınevi
