Dizlerim tutmuyor, belim doğrulmuyor; beni uzunca bir ömürle cezalandıran Tanrıya yakaracak ses kalmadı ağzımda, kül gibi, kor gibi tutuşturdu dilimi sensiz geçen yıllar.
Ve bugünlerde, sokakta ateş istemek için bile iki kelimelik konuşmayı kafamda derleyip toparlamam gerekiyor. Provasız adımı bile söyleyemiyorum. Ölmekte olan bir zihni hayata çağırıyorum.