Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte! Ölsek de sevinin, eve dönsek de! Sanma bu tekerlek kalır tümsekte! Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir! Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey, dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey... Fakat artık ümit yetmiyor bana, ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum...
İçimde bir kimsesizlik var,
Sahiplenilmeyi bekleyen,
Dıştan yalandan gülen,
Masum bir kimsesizlik...
İnsanlara güvenmeyen,
Sahte yaşamlara üzülen,
Kendini beğenmeyen.
Kaderine terk edilmiş,