Divan Edebiyatı
Yoluna cânâ revân etsem gerek cânım dedim Yüzüme bin hışım ile baktı dedi canın mı var? Sevgileye, senin canın için kendi canımı önüne sereyim mi ? dedim... Yüzüme çok şiddetli bakıp senin canın var mı ki ? dedi.
Ayıttı ol peri bir gün düşüne girüren bir şeb,  Sevincimden nice yıllar geçipdür görmedim uyku
Reklam
Eyitti ol perî bir gün düşüne girüren bir şeb Sevincimden nice yıllar geçipdür görmedim uyhu Zâti
“Sevdiğim kim kurtarır zincir-i zülfünden beni Görmemek yeğdir görüpte divane olmaktan seni”
Bağırdım; “Ah sevgilim canımı kurban etmem gerek senin için.” Sevgili, bin öfkeyle yüzüme baktı ve dedi ki; “Canın! Senin daha harcanmayan canın mı var?”.
Ayıttı ol peri bir gün düşüne girüren bir şeb, Sevincimden nice yıl geçipdür görmedim uyku Sevgili, “Bir gece rüyana gireceğim” dediğinden beri heyecandan gözüme uyku girmiyor. “Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkıt ne bilir; Mübtelâ-yı gama sor kim geceler kaç sâ'at” En uzun geceyi gök bilimci, takvimci ne bilir? Dert sahibine bir sor ki, geceler kaç saat?
Reklam
Zahida aç gözünü aşk ile gir meydana Aşıkun menzilini Arş'dan a'lâ gördüm
Meyl eder cennete alem, meğer ey hûr'lika Anda nakkaş-ı ezel hüsnünü tasvir eder Nur yüzlü, Allah dünyada senin güzelliğini tasvir ettiği için alem cennete meyl eder.
Ademe "Derler ki" evvel can gerek sonra cihan Aşık ey canı cihan sensüz cühanı neylesin
Reklam
102 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.