ZEHİRLENİYORUZ(Çok ÖFKELİYİM)!!!
"Gitme burdan
Sen olmadan ben asla yaşayamam
Kesmiyo', ne ilaç ne antidepresan"
8 YAŞINDA (!) erkek yiğenim bugün böyle bir şarkı mırıldandı yanımda.Evet bildiğim kadarıyla çok popüler bir şarkı,8 yaşındaki yiğenimin dilinde dönecek kadar hem de(!!!)
O küçük cihazlarla çocuklarımızın ruhunda açılan büyük tahribatların farkında değil miyiz gerçekten ❗❗❗
Sadece bir çocuğun düzeltilmesi çözüme yetmiyor malesef; çevresi, arkadaşı, izlediği, dinlediği her şeyden toplum olarak mesuluz...
Bir kişinin evinin önü pis ise yanında ki bütün evler de kokmaya mahkumdur(!!!)
Hangi inanca mensup olursanız olun, Kendinizi hangi modern çağın kralı atfederseniz edin fark etmez, 8 yaşındaki bir çocuğun bilinçaltı bu sözleri biriktirmeyi hak ediyor mu soruyorum sadece (?!!!!!)
"Victor Hugo : " Bir okul açan bin hapishane kapatır" demiş. Bizde okullar çoğaldıkça hapishanelere ihtiyaç artıyor. Çünkü mânevî temeller üstünde yükselen bir terbiye sistemimiz yok. Yalnız bilgi vermekle ahlâkî itiyatlar kazandırılamayacağını düşünmüyoruz. Bütün yükü Maarifin zaten çökmüş omuzlarına da yüklemeyelim. Memleketin manevî havasını tazelemek lazım. Pencereleri ardına kadar açalım. Zehirleniyoruz. Kendimizi kaybetmek üzereyiz."
Ömer
Açılmadığımız denizlerde boğuluyoruz, duymadığımız seslerden sağır oluyoruz, ait olmadığımız yerlerden kovuluyoruz, sapmadığımız yollarda kayboluyoruz, işlemediğimiz suçlardan hüküm giyiyoruz, aklımızın ermediği işlerden deliriyoruz, çekemediğimiz ziyafetlerden zehirleniyoruz, tanımadığımız insanlara yabancılaşıyoruz, toprağa salamadığımız köklerimizden koparılıyoruz. Ve ansızın! Yaşamadığımız bir hayattan ölüyoruz.
Sayfa 248Kitabı okudu
Kardeşler, kardeşler, zehirleniyoruz, çürüyoruz, ölüyoruz, yaşadıkça tükeniyoruz, sefaletin içine gırtlağımıza kadar batıyoruz..
Niçin ağlamak ayıptır dediler? Niçin zehirleniyoruz içimizde kalan gözyaşlarımızla boğularak?
Sayfa 208Kitabı okudu
... zehirleniyoruz, çürüyoruz, ölüyoruz, yaşadıkça tükeniyoruz, sefaletin içine gırtlağımıza kadar batıyoruz.
Sayfa 301 - YkyKitabı okudu
Her gece bir hüzün, bir keder çöküyor üzerime. Kardeşler, kardeşler, zehirleniyoruz, çürüyoruz, ölüyoruz, yaşadıkça tükeniyoruz, sefaletin içine gırtlağımıza kadar batıyoruz...
Sayfa 301Kitabı okudu
TÜRKİYE'DE YAŞAM
Her gece bir hüzün bir kader çöküyor üzerime. Kardeşler! Zehirleniyoruz, çürüyoruz, ölüyoruz, yaşadıkça tükeniyoruz, sefaletin içine gırtlağımıza kadar batıyoruz.
Sayfa 301Kitabı okudu