Yıllar ve asırlar var ki hidayet denilen nur yeryüzünden çekilmişti. Çeşmelerden nur yerine kir, su yerine kan akıyordu. Bütün peygamberlerin adı unutulmuştu. Bütün insanlık dalalet bataklığında çırpınıyordu. Gözler kan sızan pencere, çöller susuz tencereydi.
Sayfa 13