Zehra

Çok karışık. Bazı oluyor rahatlıyorum. Rızanın yerine Memed gibi bir oğul buldum, diyorum, vazgeçiyorum her şeyden. Bazı da oluyor ki kızım! Deli divane oluyorum. Rızanın süt emdiği memelerim sızlıyor. Gönül diyor ki, kap tüfeğini, in köye, öldür Aliyi, o zaman ne yaparlarsa yapsınlar. Dur hele kızım! O Aliyi kıyma gibi… Kör olası Ali! Fidanıma nasıl kıydın!
Sayfa 405Kitabı okudu
Reklam
Sabaha kadar az çok bunları düşündü. Hatçe de hiç aklından çıkmıyordu. Onu da düşündü. Mahpusaneyi düşündü. Yüreği burkuldu. Bu kadar felaketin bir arada, bir insanın başına nasıl gelebileceğine şaştı. Çok az küfrederdi. Hışımla küfretti.
Sayfa 309Kitabı okudu
Memed: “Ölmek,” dedi. Recep Çavuş gözünün önüne geldi. “Şu Recep Çavuş,” diye sözünü sürdürdü: “Onun ne türlü bir adam olduğunu bir türlü anlamadım gitti. Ölürken bile bize iyilik yapmak istedi. Köyün yandığına da seviniyordu. Bu adama bir türlü aklım ermedi. Hem herkesi seviyordu hem de herkese düşmandı. Köy yandı, sevindi. Köye iyilik yapsak gene sevinirdi gibime geliyor.
Sayfa 306Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çukurova’da, Yüreğir toprağında bir gözcük evimiz olacaktı, dedi. Memed yanaşmalık edecek, sonra da küçücük bir tarla alacaktık. Memed, böyle söylerdi, işte.
Sayfa 220Kitabı okudu
Gözleri bomboştu. Taşlaşmış. Gözlerini kırpmıyor bile. Körlerden daha beter bir hali var. Kör gözlerde, gene bir görebilme telaşı, isteği, çabası sezilir. Bunda o da yok. Sağır kulaklarda bir çırpınma, bir gerilme, duymaya doğru bir koşma vardır. Bunda yok.
Sayfa 214Kitabı okudu
Reklam
Reklam
86 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.