Zengin kadın avcısı bir adamın kurbanı olan zeki bir kadının ,aldığı intikamın öyküsü... aşkın...sadakatin..arkadaşlığın sorgulandığı bir kitap.. Bir solukta okunacak hem heyecanlı hem eğlenceli...
Savaş sadece binaları değil, yürekleri de yıkar.
Öyle heyecan verici öyle akıcı bir kitaptı ki .Kendine has yorumu ve anlatımıyla beni böylesine esir alan bir roman yazdığı için sevgili Ayşe Kulin’e teşekkürü bir borç bilirim.Savaşın ortasında bir ülke, adı Türkiye. Savaş taraflarının kendi taraflarına sokmak istediği, paylaşılamayan ülke. Dönemin Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün zeki stratejileri sayesinde savaş dışı kalan ülke. Ne yalan söyleyeyim tarafsızlığı sevmem, hani ne tuttuğun belli olsun yoksa bertaraf olursun derler ya. Ama öyle olmamış zekası ve bilgisiyle öyle bir yol izlemiş ki İsmet İnönü, hayran kalmamak elde değil. Tarih kitaplarında “Türkiye İkinci Dünya Savaşına katılmadı” gibi basit cümlelerle anlatılan bu konu, arkasında insanın yüreğine dokunan hikayeler saklıyor aslında.Mesela eşinin yüzünü görmeyen sevgiyi başkalarında arayan bir kadın, mesela ilgisizlikten ailesine yabancı olan bir çocuk, sonra Müslüman olmadığı için hayatını kaçak göçek sürdüren insanlar.Sırf inançları yüzünden aşağılık ve onur kırıcı tutumlara maruz kalan insanların nazi kamplarında insanlık dışı muamele içinde verdikleri yaşam mücadelesini anlatıyor bu kitap. Savaş alanlarında sesler hep yüksek çıkar, peki duyan olur mu? Eller hep uzatılmış pozisyonda, tutan olur mu? Mesela bir tren çıkıp gelse, kurtuluş işte burada dese. Binmek için kim neler yapmaz? Keyifli okumalar dilerim.
10 yaşındaki oğlumunda eğlenerek okuduğu benimde eğlenerek okuduğum bir kitaba kötü demem haksızlık olur. Şermin Çarkacı benim gözümde tanıdığım en zeki kadın yazarlardan biri.
Son zamanların en çok okunan,en çok paylaşılan,sahillerin ayrılmaz bir parçasına dönüşen ve çok beğenilen kitabını ben de alıp ,okudum.Hatta iki aydan fazla oldu fakat bir süre beklemeyi tercih ettim.Sıkça yorumlandığı için de fazla uzatmayacağım.Sahiden tüm övgüleri hak ediyor ,ödüllü de bir roman zaten.
Güçlü ,kendi ayakları üzerinde kızı ve akıllı köpeği ile beraber durmaya çalışan,hayatta varolma mücadelesi veren bir kimyager kadını anlatıyor.Bu kadını en ilginç kılan yanıysa şu; asıl mesleği olan kimyagerliği ne yazık ki her türlü mobbinge maruz kaldığı için yapamadığından ,bir tv kanalında kendine has sunumuyla bir yemek programı yapıp çok başarılı olması.
Aslında içeriğinde çok hüzünlü,çok duygusal olaylar yer almasına rağmen hiç ağdalı bir dil yok,ajitasyon yok.Sakız gibi sündürmeden,dramatize etmeden de doğrudan istenen mesajın verilebileceğinin bir kanıtı gibi.
Mükemmel kurgulanmış.Hatta çok esprili yerleri de var .
60’ların Amerika’sında geçtiğinden o zamanın retro havası muazzam yansıtılmış,dönemin kendi içindeki zorlukları daha doğrusu kadın olmanın zorlukları,dahası diğerlerinden daha zeki ,güzel ve farklı bir kadın olmanın ne gibi engellere neden olabileceği ya da değiştiriyorum engellere rağmen bir kadının isterse neleri başarabileceğini anlatıyor.Yani dolu dolu,çok da rahat okunan bir hikaye.Henüz okumadıysanız,siz de okuyanlar kervanına katılın derim.Kitaplarla kalın..
“Hayat insanın olumsuz sonuçlar olmadan tekrar tekrar deneyip yanılabileceği bir şey değildi, eninde sonunda mutlaka bir şeyler kırılıp dökülürdü.” #alıntı
Bir bayan olarak beni derinden etkileyen bir kurgu. Okurken çok farklı duyguları bir arada yaşadığım nadir kitaplardan #birkimyameselesi
Elizabeth Zott ile üzüldüm, sinirlendim, gururlandım,
İnceleme değildir! Bu kitabı çok seven bir arkadaşım, altını çizdiğim bütün alıntıları kendisine göndermemi rica etti. Ben de boş kaldıkça not defterime kaydettim ve bir mesajla bu alıntıların kaybolacağı düşüncesi hiç iyi hissettirmedi bu yüzden kalıcı olarak sayfamda bulunması gerektiğine kanaat getirdim. Yani okusanız da hoş, okumasanız
