Isaac Asimov’un “Ben Robot”una Genel Bir Bakış
Bilimkurgunun altın çağında 3 büyük ustadan (diğer ikisi 
Arthur C. Clarke ve 
Robert A. Heinlein ) biri olarak anılan 
Isaac Asimov , 1920 Rusya doğumlu bir Amerikan vatandaşıdır. 1992’deki ölümüne dek hakkında yazmadığı bir kategori bırakmayan Asimov, bilimkurgu yazarı olmasının yanı sıra, iyi bir bilim insanıdır da. Bir Kimya profesörü olan Asimov, hayatını tam zamanlı
Kitap dili hakkında bilgi versin, sevmeyenin vay haline!
“O perşembe, Halit’le Zekiye’nin bayrağı dikildi. Bayrağın ayyıldızına elma takıldı. Elmaya tabancalar atıldı. Kadınlara ahırda, erkeklere bahçede düğün yeri kuruldu. Kadınlara ayrı, erkeklere ayrı çalgıcılar tutuldu. Dizgeme’den Akçalı’ya semah geldi. Akçalı’dan Dizgeme’ye kalmiçi gitti. Dizgeme’de gelin ağlatıldı. Akçalı’da damat oynatıldı. Köyün delikanlıları Süslü Sami’yi damada sağdıç ettiler, damadın koltuğuna girdiler. Bir yandan gelinlik kızlara ayna tuttular, işmar ettiler, bir yandan topluca abdest alıp camiye gittiler, ilahi söylediler. Dizgeme’de kına gecesi Zekiye’ye kakül kestiler, kaşlarına fıstık karası çektiler, yanaklarını alladılar, ellerini kınaladılar. Akçalı’da damadı, Dizgeme’de gelini sakladılar. Bahşiş çağrılmadan gelini de, damadı da ortaya çıkarmadılar. Cumartesi akşamı, Zekiye ağlaya ağlaya Halit’e gelin geldi. Halit dama çıktı. Gelinin başına çerez, bozuk para saçtı. Çocuklar paraları kapıştılar. Gelin kaynana sarılıp koklaştılar. Atiye, Zekiye’nin ağzına bir parmak bal çaldı. Zekiye eşikten atlamadan bir tahta kaşık kırdı. Halit damdan indi. Zekiye’nin koluna girdi. Onlar içerdeyken dışarıda damat halayı çekildi. Halaycılara düğün yemeği verildi. Köyün imamı gizlice nikah kıydı, muhtarı çeyiz kağıdı yazdı. Gerisi Zekiye’yle Halit oğlana kaldı...”
Sayfa 49Kitabı okudu
Röportaj
Ölüm oyunları serisinin yazarı Lena Diaz ile röportaj yapma imkanı buldum. Kendisi çok cana yakın birisi, mail yolu ile soruları göndermemi rica etti ve bir kaç gün içerisin de cevapları gönderdi. Kendisine çok teşekkür ederim.
1) Kitap yazmaya nasıl başladınız?
Her zaman aç gözlü bir okurdum, aşk ve cinayet romanları benim favorilerimdi.
Orta Anadolu'da düğün âdetleri :)
O perşembe, Halit’le Zekiye’nin bayrağı dikildi. Bayrağın ayyıldızına elma takıldı. Elmaya tabancalar atıldı. Kadınlara ahırda, erkeklere bahçede düğün yeri kuruldu. Kadınlara ayrı, erkeklere ayrı çalgıcılar tutuldu. Dizgeme’den Akçalı’ya semah geldi. Akçalı’dan Dizgeme’ye kalmiçi gitti. Dizgeme’de gelin ağlatıldı. Akçalı’da damat oynatıldı. Köyün delikanlıları Süslü Sami’yi damada sağdıç ettiler, damadın koltuğuna girdiler. Bir yandan gelinlik kızlara ayna tuttular, işmar ettiler, bir yandan topluca abdest alıp camiye gittiler, ilahi söylediler. Dizgeme’de kına gecesi Zekiye’ye kakül kestiler, kaşlarına fıstık karası çektiler, yanaklarını alladılar, ellerini kınaladılar. Akçalı’da damadı, Dizgeme’de gelini sakladılar. Bahşiş çağrılmadan gelini de, damadı da ortaya çıkarmadılar. Cumartesi akşamı, Zekiye ağlaya ağlaya Halit’e gelin geldi. Halit dama çıktı. Gelinin başına çerez, bozuk para saçtı. Çocuklar paraları kapıştılar. Gelin kaynana sarılıp koklaştılar. Atiye, Zekiye’nin ağzına bir parmak bal çaldı. Zekiye eşikten atlamadan bir tahta kaşık kırdı. Halit damdan indi. Zekiye’nin koluna girdi. Onlar içerdeyken dışarıda damat halayı çekildi. Halaycılara düğün yemeği verildi. Köyün imamı gizlice nikah kıydı, muhtarı çeyiz kağıdı yazdı. Gerisi Zekiye’yle Halit oğlana kaldı...
1950-2020 işte bu bizim hikayemiz...
VE BİZİM HİKÂYEMİZ.
50'li yıllarda Demokrat Parti'yle Hayata gözlerini açanlar.
Tahta beşiklerde ninnilerle uyuyup, 60 ihtilâlinin ayak sesleriyle uyananlar.
Çocukluğunu bu kargaşayla geçirip, 68 'de 18 yaşın heyecanıyla ,68 kuşağının çilesini çekenler.
Bu hikâye hepimizin bilenler bilir…
Bizim o yıllarda çocukluğumuz hep sıkıntılarla