Durumu şöyle betimlemek mümkün: yürürlükteki durum, büyük ölçüde insanın nefsâniyetine hitap ediyor. Oysa İslâm Nefs terbiyesini teklif ediyor; nefsini, nefsani arzularını putlaştırmış olanlarsa putlarına kimseyi dokundurtmak istemiyor.
Sevgi pasif bir duygu değil, bir etkinliktir; bir şeye "kapılmak" değil, bir şeyin "içinde olmaktır." En genel şekliyle sevginin aktif özelliği temelde almak değil, vermek olduğunu söyleyerek tanımlanabilir.