Aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
Üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
Ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
Hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.
İyi nişan alırdı kendini asan zenci,
Bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
Sizden iyi olmasın, boşanmada birinci...
Çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen.
Kendisinin deyimiyle, sırf beyazların gittiği bir okuldaki ilk zenci çocuğu konumundaydı.
Türkler sıcağa, soğuğa, açlığa, susuzluğa mukavemet eden ve böylece fakirlik içinde pişmiş bir millet. Anadolu'da halk sadece hayvancılıkla yaşıyor, başka bir geçim yolu veya ticaret şekli düşünmüyorlar. Nisan başlarında köylülerin hepsi evlerini terkediyor ve hayvanlarıyla birlikte dağlara, su kenarlarına çıkıyor ... İnsanların neredeyse yarısı zenci gibi, çok esmerdirler. Her güneş altındalar, Avrupa'da olduğu gibi bir zanaat sahibi değiller. Buna mukabil gururlu insanlar, ona buna kafa tutar karşı koyarlar.
