Süheylâ'nın kendini bulma yolunda başta mütereddit sonra sağlam ve emin adımlarla ilerleyişini, edebiyatımızda özellikle Divan Edebiyatı' nda sıkça telmihte bulunulan o güzel Kıssa-i Yusuf'lara farklı pencereden bir bakış ile sunuyor bizlere Mustafa Kutlu. Leyla'yı ararken Mevlâ' yı bulmak dediğimiz şey esasında Leylâ ile Mecnûn'un hiç kavuşamamış olmasıydı. Züleyhâ'nın Yûsuf'u ararken Mevlâ' yı bulmasıydı. İşte Süheylâ da Engin'ini ararken yüreğinin engin denizlerine dalıyor ve hakikate uzanan ipe tutunuyor. Yazarın kaleminin güzelliği dillerde dolaşıyorken bize pek bir şey söylemek düşmez. Yoksulluk zenginlikte, mal, mülkte değil gerçekten içimizde aranması gereken bir durum. İnsanlar aynayı hep dış güzelliği görüp mest olmak için kullanırken, Mustafa Kutlu aynayı içe tutuyor, içimize, yüreğimize, ruhumuza. Kesinlikle önemli bir noktaya değindiği bu hikayeyi okuyun, okutun efendim.