Bir iki Sözde beyan ettiğimiz gibi, her insan geçmiş hayatını düşünse, kalbine ve lisanına ya "Ah!" veya "Oh!" gelir. Yani, ya teessüf eder, ya "Elhamdülillah" der.
Teessüfü dedirten, eski zamanın lezâizinin zevâl ve firâkından neş'et eden mânevî elemlerdir. Çünkü zevâl-i lezzet elemdir. Bazen muvakkat bir lezzet dâimî elem verir. Düşünmek ise o elemi deşiyor, teessüf akıtıyor.
Sayfa 10