“Siz insanlar,” dedim. “Bir şey hakkında konuşurken, hemen şöyle söylemek zorunda hissediyorsunuz kendinizi: ‘bu aptalca, bu akıllıca, bu iyi, bu kötü!’ Bütün bunların ne anlamı var? Sırf bunları söylemek için mi bir olayın iç yüzünü araştırıyorsunuz? Onun niçin olduğu, niçin olması gerektiği şeklindeki sebepleri kesinlikle açıklayabiliyor musunuz? Böyle yapsanız, yargılarınızda bu kadar aceleci olmazdınız.”
Sayfa 44Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
“En büyük aptallar biraz akıllı olanlardır.”
Sayfa 129Kitabı okudu
Oldukça cahilimdir, ama epey okurum.
Sayfa 23Kitabı okudu
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Onları cennet’ten kovdu, suçlarının bedelini çocukları da ödedi (günümüzde de çocuklar ana babalarının suçlarının bedelini ödemeye devam ediyorlar) ve böylece hukuk sistemi kurulmuş oldu:
Sayfa 116Kitabı okudu
Deli intiharı seçer, kahraman bir dava uğruna kendini feda etmeyi, ama ikiside ölür.
Sayfa 99Kitabı okudu
“Belki diye bir şey yok, çünkü hiç bir seçeneğim yok.” Ve iç huzuru geri geliyordu, çünkü her şeyin kararı zaten verilmişti.
Sayfa 58Kitabı okudu
Yaşamı boyunca pek çok kez fark etmişti Veronika, tanıdığı bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyormuş gibi söz ederdi, ama işin gerçeği, başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı.
Sayfa 41Kitabı okudu
Tanrının şunu dediği hayal edilir:”hastalık şüphesiz ki tüm yaratılış dürtüsünün asıl gayesidir. Yaratarak iyileşebildim; yaratarak sağlığa kavuştum.”
Sayfa 50Kitabı okudu
