Çünkü ben kendime benzemeyen bir ömür sürdüm. Bu ömür aslında bana, benim olamayışıma benzedi.
Sayfa 65Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Firdevs'in şiirlerini, Hari'nin aşk yakarışlarını ve Sadi'nin bilge sözlerini ihtişamlı bir müze binasına toplamak için gelmemiştim.
Bir çocuğun annesini özlemesi gibi memleketimi özlüyordum, fakat vatanımın artık yok olduğunu düşününce hüzünlendim.
Bu dünyanın kapısına toslamış ve içeri girmeyi hiçbir zaman başaramamıştım. Gerçek dünyanın acıları beni hep çok etkilemişti.
Gözyaşlarım sadece ruzgârdandı. Ağlamıyordum, Doğu 'yla Batı arasında, hatta iki aşk arasında bile bir köprü olmadığını anladığım hâlde bile ağlamıyordum.
"Prenses, Doğu'yla Batı arasında bir köprü yoktur, tıpkı aşkta da olmadığı gibi."
Her ne kadar bu geçmiş ve gelecek arasında bir oyun olsa da bundan daha güzel bir hayat olamazdı.
Sayfa 169Kitabı okudu
"Ağaçların dünyası aklımı karıştırıyor, efendim. Korkutucu ve bilinmezlikler, hayaletler ve şeytanlarla dolular. Görüş açısını daraltıyorlar. İçi karanlık. Gün ışığı ağaçların gölgesinde kayboluveriyor. Alacakaranlıkta her şey gerçek dışı görünüyor. Hayır, ağaçları sevmiyorum. Ormanların gölgesi beni bunaltıyor ve dalların hışırtısı beni hüzünlendiriyor. Ben rüzgâr, kum ve kayalıklar gibi basit şeyleri seviyorum. Çöl bir kılıç darbesi gibi basit. Ama orman bir kördüğüm gibi karmaşık. Ormanda kendimi kaybediyorum efendim. "
Sayfa 49Kitabı okudu