Yıllar önce okuduğum bir kitaptır.Hala kitabın adını duyduğumda büyük bir sempati duyuyorum.Küçük büyük yüreklere dokunan bir kitap.''Zeze'' yüreklere dokunan kahraman...
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022230k okunma
''Nen var Zeze?”
”Hiç. Şarkı söylüyordum.”
”Şarkı mı söylüyordun?”
”Evet.”
”Öyleyse ben sağır olmalıyım.”
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
''Unut, Zeze, bir işe yaramaz. Yavaş yavaş unutacaksın, unutacaksın, yeniden düşününce de her şey öylesine uzaklarda olacak ki artık hiç acı çekmeyeceksin.''
Kitabı bundan iki yıl önce okuduğunda nasıl hissetirdiyse hala aynı şekilde hissettiriyor. Şeker Portakalı bana kim olduğumu gösterdi, ben Zeze'ydim. Asla büyümeyecek küçük bir çocuk...
Bugün hala ne zaman canım sıkılsa, moralin bozulsa açar açar okurum.
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022230k okunma
çok güzel bir kitap.. ama anlamadığım o kadar küçük bir çocuğun içine bu kadar büyük bir kin nasıl yerleşmişte babasını affedemiyor..Anne babalar kayıtsız şartsız koşulsuz sevilir..ne yaparlarsa ne söylerlerse önemi yoktur.bence kitabın sonu, roman boyunca anlatılan zeze yi ifade etmiyor.
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022230k okunma
Çocuk psikolojisini, çocukların kafalarından geçen bir çok düşünceyi çok güzel anlatan bir kitap. Özellikle yoksulluk ile ilgili kısımlar tam da böyle. Çocukların en küçük şeylerden ne kadar etkilendiklerini fark ettiriyor. Ucundan kıyısından da olsa yoksulluğu tadan her bünye Zeze'yi çok iyi anlayabilir. Olay pek yok. Daha çok bir psikoloji kitabı gibi duruyor. Fakat gene de çok sürükleyici. Kitabın içeriği dilinin çok ötesinde. Hayvan Çiftliği gibi bu kitap da çocuk kitabı gibi gözükmesinin aksine yetişkinlere daha çok hitap eden bir kitap. Bu kitabı doğru düzgün okuyan her yetişkinin çocuklara yaklaşımı bir nebze de olsa olumlu anlamda gelişir diye düşünüyorum. Sonuç olarak insanı doyuran, çok güzel bir kitaptı. Okumanızı tavsiye ederim.
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022230k okunma
Zeze benim eskimeyen kahramanım. İlk tanışmam çocukluk yıllarında oldu. Onunla güldüm, onunla ağladım. Çok etkilenmiştim. Uzun yıllar sonra tekrar okudum. Dahada beğendim. Bu sefer devam kitaplarını da keşfetmiştim. Onları da bir çırpıda okudum. Güzeldi.
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022230k okunma
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi." zeze
Nen var Zeze?
- Hiç. Şarkı söylüyordum.
Şarkı mı söylüyordun?
- Evet.
Öyleyse ben sağır olmalıyım.
"İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim." şeker portakalı
'' - Totoca, çocuklar emekli midirler?
Ne?
- Edmundo dayı hiçbir iş yapmıyor ama para alıyor. Yani çalışmıyor ama belediye ona her ay para ödüyor.
Bunda şaşılacak ne var?
- Çocuklar da bir şey yapmıyorlar; yemek yiyorlar, uyuyorlar, sonra da analarıyla babalarından para alıyorlar.'' zeze