Güle Güle İzzet abi.
Belki Ekim belki de Kasımdı. Sordum, "İzzet abi, yıllar önce okumuştum. İhtimaldir ki ilk okuyanlardanım. Hatta iddialıyım bu konuda ha! Kitabın, üstelik Sabahattin Ali ödülü almıştı. Malum bu fukara da çok sever SA'yi. Sahi "Dönüşü Olmayan Hikâyeler" öykü kitabın vardı. Bu kitaba ne oldu?"
"Şu anda bunun içinde,"
Eller
Ben bir pasifistim. Anarşist değil, liberteryen pasifistim. Bu seçtiğim varoluş fikrimi siz değerli okur dostlarımla paylaştığım, paylaşabildiğim için de mutluyum. Stefan Zweig gibi düşünürüm bu konuda.
Stefan Zweig, Yahudi olmasına karşın, tıpkı Kafka gibi Siyonizm’in açık bir destekçisi olmamıştır. Her insan doğduğunda birtakım kimliklerle
Hüzün Hep En Öndedir.
Bu iletim 
Li-3 sevgili Yasin'e ithaftır.
Benim nenem yüz küsur sene yaşadı. Elimizde bir belge yok ama. Fakat iyi parmak hesabı yaparız. Sultan Reşat der. Parmaklarımızı sayarız. Atatürk yeni padişah olduydu der, parmaklarımızı. Maşallahı vardı nenemin. Eceliyle kaybettiği üç evladını toprağa verdi. Yaşlanıp
Okur Takip Önerileri
Bir Şiir Çevirisi Üstüne
Bu iletimi, çeviri çeviri diye, haklı olarak kendini yerlere atan 
K. 'ya ithaf ediyorum.
1 Haziran 2015 yılında bir sitede yayınlanmış bir öyküm vardı. Bir üç ay olmuştur tekrar ele almamın üstünden. Amaç yeniden şekillendirmek. Nihayet bitirdim. Şekillendirme dediğim de, 600 kelimeydi, 3100 kelime oldu. Öykülerde
Gençliğinize, en büyük servetinize sahip olmanız dileğiyle.
Salinger’in tek bir eseri vardır. Welles’in de. Biri bir roman, Çavdar Tarlasında Çocuklar. Diğeri bir film, Yurttaş Kane. İkisi de münzeviydi. Bu kadar münzevi olma isteğine karşılık bu kadar popülarite kuşu, ancak A.B.D'li sanatçıların başına konabilir. İkisinin de başına kondu bu kuş.
Niye yalan söyleyeyim, Salinger’i çoktan tükettim ben. Ama Welles tükenmiyor anasını satim. Yurttaş Kane tüketilir gibi değil. Baktım da, IMBD top 250’de hala The Shawshank Redemption ilk numarada. Bir ara bir numaraydı, ne ara Citizen Kane ta 72. Sıraya düşmüş :((( Dudaklarım titremedi değil, çenemle beraber. Ama nihayetinde bu bir şeçim ve saygıyı hak ediyor.
O. Welles, bu şarkıyı okuduktan kısa bir zaman sonra göçtü bu dünyadan. (Şarkı 1984, o 1985'de göçtü)
Edebiyat ve sinema severlere gelsin. Bir de ben gibi yaşlı fukaralara. :)))
youtube.com/watch?v=QDnXEll...
İyi geceler