Bilim adamlarının, virüsleri oldukları gibi, yani, neredeyse akıl almayacak küçük boyutlu parçacıklar olduğunu ' görebilmelerini sağlamıştır. Karşılaştırma yapmak için, bir tuzluktaki tuzun tek tanesini hafifçe bir kenara itin. Bu tuz tanesinin, bir tarafına yaklaşık on tane deri hücresini sıralayabilirsiniz. Diğer tarafına da Yaklaşık yüz tane de bakteri sıralayabilirsiniz. Bakterileri virüslerle karşılaştırdığınızda, bakteriler onların yanında devasa kalırlar. Çünkü aynı tuz tanesinin bir tarafı boyunca bin virüs yerleştirebilirsiniz.
Öksürük şurubu der geçeriz ama dikkat etmekte fayda var
.. daha hızlı iyileştirmediğini göstermesine rağmen, ebeveynler, soğuk algınlığı için çocuklarına sık sık öksürük şurubu verirler. Fakat öksürük şurubu aynı zamanda, çarpıntı, hızlı kalp atışı ve hatta ölüm gibi, bol çeşitlilikte nadir görülen ancak ciddi yan etkiler ortaya çıkarır.
PDFKitabı okudu
Rinovirüslerin(soğuk algınlığına sebep olan virüsler) yapısı oldukça basittir. Biz insanlarda yaklaşık 20.000 gen varken, rinovirüsler yalnızca 10 gene sahiptir. Yine de bir rinovirüsteki genetik bilginin haikusu,* vücudumuzu istila etmesine, bağışıklık sistemimizi alt etmesine ve kapağı yeni konaklara atacak yeni virüsler üretmesine izin vermek için yeterlidir.
Sayfa 29Kitabı okudu
Henüz gribe üstünlük sağlayamamış olabiliriz ancak en azından artık kendimizi savunmak için yıldızlara bakmamız gerekmiyor.
Türlerin büyük kısmı 1 ila 10 milyon yıl arasındaki bir dönem için yaşamlarını sürdürürler ve yeni türlerin ortaya çıkışı ile eski türlerin yokoluş hızları hemen hemen aynıdır.
Sayfa 202Kitabı okudu
EVRİMİN CANAVARLARI
Hayvanların nasıl evrildiğini öğrenmek için biyologlar canavarlar yarattılar. Bacakları kafalarından çıkan sinekler oluşturdular, vücutlarını gözlerle kapladılar, bir fareye fazladan ayak parmakları eklediler ve bir kurbağanın karnına omurga yerleştirdiler. Biyologların bu canavarları oluşturmak için cerrahiye ihtiyaçları yoktu. Her olguda yalnızca tek bir geni değiştirmeleri, bir geni işlevsiz bırakmaları ya da ilgili genin protein yapımı için belirlediği yeri veya zamanı değiştirmeleri yeterliydi. Biyologların keşfetmiş olduğu bu genler, hayvan bedenlerinin gelişimini kontrol ediyordu.
Sayfa 169Kitabı okudu
Anne ve yavrunun en yakın olduğu anda, yeni bir insanın yaşamı eskisi aracılığıyla başlarken, virüsler yaşamımızı sürdürmemiz için çok önemlidir. Bizler ve onlar diye bir ayrım yok, sadece yavaş yavaş harmanlanan ve değişen bir DNA karışımı var.
Biz insanlar, memelilerin ve virüslerin ayrılmaz bir karışımıyız. Virüs türevi genlerimizi çıkarırsanız henüz rahimdeyken ölürüz. Ayrıca enfeksiyonlara karşı korunmak için viral DNA'mıza güvenmemiz de muhtemeldir. Soluduğumuz oksijenin bir kısmı, okyanuslardaki virüs ve bakterilerin birbirine karışmasıyla üretilir. Bu karışım sabit bir kombinasyon değil sürekli değişken bir akıştan ibarettir. Okyanuslar, konaklar ve virüsler arasında gidip gelen genlerin canlı bir evrenidir.
Sayfa 140Kitabı okudu
Bilim insanlarının incelediği virüslerin tümü yalnızca birkaç gen taşıyordu ve bu da onları bakterilerden ayıran geniş bir genetik uçuruma işaret ediyordu. Virüslerin taşıdığı birkaç gen, yeni virüsler yapmak için gerekli olan en basit görevleri yerine getirmelerine olanak sağlıyordu. Bu en basit görevler de bir hücreyi istila etmek ve genlerini hücrenin biyokimyasal fabrikalarına etki edecek şekilde çalıştırmak. Virüslerde eksik olan şey, tam bir yaşam için gerekli olan tüm genlerdi. Bilim insanları, bir virüsün genlerinde, örneğin RNA'yı proteine dönüştüren moleküler fabrika olan ribozomu yapacak herhangi bir talimat bulamadı. Virüslerin çoğalmada kullanacakları yiyecekleri parçalayacak enzimleri şifreleyen genleri de yoktu. Başka bir deyişle, virüsler gerçekten canlı olmak için gereken genetik bilginin çoğundan yoksun görünüyordu.
Sayfa 137Kitabı okudu
Genom dizileme teknolojisinin icadı, başka bir büyük ilerlemenin de yolunu açtı: bilim insanları, genleri sıfırdan sentezlemek için DNA'nın bazlarını bir araya getirmeye başladı. İlk başta genetik materyalin daha kısa olan dizilerini oluşturdular. Stony Brook Üniversitesinde virolog olan Eckerd Wimmer, bu erken aşamada bile, virüslerin sıfırdan tam olarak sentezlenebilecek kadar küçük genomlara sahip olduğunu fark etti. 2002 yılında, o ve meslektaşları poliovirüs genomunu binlerce kısa DNA parçasının oluşturulması için bir rehber olarak kullandılar. Daha sonra bu parçaları birleştirmek için enzimler kullandılar ve DNA molekülünü ona karşılık gelen bir RNA molekülü üretmek için kalıp olarak kullandılar. Başka bir deyişle bu, tüm poliovirüs genomunun fiziksel bir kopyasını oluşturmak anlamına geliyordu. Wimmer ve meslektaşları, baz ve enzimlerle dolu tüplerini test etmek üzere bu RNA'yı tüpe eklediğinde canlı poliovirüsler kendiliğinden bir araya geldi. Başka bir deyişle, sıfırdan çocuk felci yapmışlardı.
Sayfa 127Kitabı okudu
Örneğin, çocuk felci bir zamanlar dünya çapında bir tehditti ve milyonlarca çocuğu felçli ya da yapay akciğerlere mecbur halde bırakıyordu. Yıllar süren yok etme çabaları, virüsü dünyanın birçok yerinde ortadan kaldırdı. 1988'de 350.000 kişi çocuk felci geçirdi. 2019'da bu sayı yalnızca 176'ydı. 1988'de çocuk felci 125 ülkede endemikken 2019'da sadece Afganistan ve Pakistan'da endemik kaldı. Ancak bu iki ülke virüsü ortadan kaldırmak için yıllarca süren çabalara karşı koydu. Aşılama kampanyalarının önünde savaşlar ve yoksulluk vardı. İşleri daha da kötüleştiren Taliban isyancılar, aşı kampanyalarını bir tehdit olarak gördü ve sistematik olarak aşılama yapan sağlık çalışanlarına suikast düzenlemeye başladı. Çocuk felcinin yeniden ortaya çıkmasına olanak verilirse, Afganistan ve Pakistan'da daha fazla vaka görülebilir ve ardından komşu ülkelere yayılabilir. Sonuçta 2030 yılına kadar yılda 200.000 vakaya neden olabilir.
Sayfa 124Kitabı okudu
Yeni bir aşının test aşamasından klinik denemelere geçmesi tipik olarak on yıl veya daha uzun sürer. COVID-19'dan önce, kabakulak için aşı geliştirme rekoru dört yıldı. Bilim insanları, salgını sona erdirmek üzere bu rekoru egale etmiş oldu.
Sayfa 115Kitabı okudu
HIV dalgasını durdurmak yıllar aldı. Halk sağlığı çalışanları, iğne kullanımını kontrol etmek ve prezervatif dağıtmak gibi sosyal politikalarla virüsün bulaşmasını azaltabileceklerini keşfettiler. Daha sonra, güçlü anti-HIV ilaçlarının icadı bu mücadeleye büyük ölçüde destek sağladı. Günümüzde milyonlarca insan, HIV'nin bağışıklık hücrelerini enfekte edebilmesine ve bunları çoğaltmak için kullanmasına etki eden bir ilaç kokteyli kullanıyor. Amerika Birleşik Devletleri gibi zengin ülkelerde, bu ilaç tedavileri bazı insanların uzun ve nispeten sağlıklı bir yaşam sürmesine olanak sağladı. Hükümetler ve özel kuruluşlar bu ilaçları daha yoksul ülkelere gönderdikçe, oradaki HIV kurbanları da daha uzun yaşıyor. 2005 yılında, HIV nedeniyle gerçekleşen yıllık ölüm oranı 2,5 milyon kişiyle zirve yaptı. O zamandan beri yavaş yavaş azalmaya başladı ve 2019'da HIV 690.000 kişinin ölümüne neden oldu.
Sayfa 93Kitabı okudu