Zeyad Brûsk- Bagera mın
Te dıpırsım jî gelî û newalên
Çîyaye Sımbılê
Dıbêje: Hey wax,Hey wax.
Mane ew Şervanê mın bû.
Çend roj û şevan mêvanê mın bû...
Mina pılıngek jir û azad,
Erd kır doşek ezman lıhêf,
Lıser singû berê mın raza.
Jı ber vê ye zınar û lat, gır û ber tevde
Dınasın Hevalên Bager.
Ma ez jıwere çı bêjım?
Gellek evîndarê mın hebûn wek Bager,
Her yek ketıbû bêdengîya bê veger.
Ger hemû kes aşiqê malê dinê çavên reşin ez evîndarê Çîya û deşt û zinarê Teme...
Bihara min bû zivistan
Ne gul maye ne gulistan
Çar havîrdor bûye goristan
Ka welatê min Kurdistan....
Zinar Sozdar...
Kengî
Kengî emê dil xweş bijîn
Derbin ji bin destê neyar
Koh û kelat serxweş bibin
Bişkînin qîdûhim zinar
Canê me bê kuştin û şer
Bijî serxweş û payedar
Serbest bixwîniamêr û jin
Behsî nema bibin siwar
Destûr û qanûna welat
Xurtî bide bi rengê baz
Sorgul di baxa geş bibin
Bilbil bidê sed reng awaz
Bi partî û şewket û tac
Bi çarû hêvî û neyaz
Zîndan û bend qettinebin
Doza welat bêt serfiraz
__________________
Perîşan
Marşa Xorta
Kurd in em şêrên çiyan in, de bijîn serdest û gûr
Doza me tola welêt e, bistînin bi qevdê sûr
Heya dih me xwe nenasî, lê îro bûne şiyar
Dêhrifme sibna Kurdan, çi çiyan lat û zinar
Da ciwan qenc zanibit ko, Kurd êdî nabin zelîl
Nema datînin serên xwe, namînin bindest û dîl
Em welatiyên ciwan in, wek piling dikine qîr
Me divê yektî û xurtî, naxwazin bend û eşîr
Ji îro pêve di Asiya, serdestî dora me ye
Dê jêkin hemî serên ko, nebêjin va her we ye
Destê me şûr û tifing in, şopa me xwîn û mirin
Xortino rabin dem nîzik bû, bo felatê şer kirin
Halê Welat
Divê tu zanibî, ev bûne sê sal
Min nedît xwîşk û bira, xelkê di mal
Ne me dît axa welat, pîra dîyan,
Ne vexwar kewsera gewr ava çîyan,
Dipirsî îro ji min halê welat,
Dê bêjim jê diçin sed agir û pêt,
çi çîya, deşt û newal, rêl û zimag,
çi bajar, gund û kelat avahî pag,
Heya bi dar û çîya kuç û zinar,
Bi girîn, kezeb ji min anîn xar.
Ne kêzan, ne şivan û şîna giran,
Sorgerî ava çeman bi xwîna biran,
Rojê sed êş û birîn, renc û keser,
Ji dil û cergê wan der têne der,
An dibin arnanc ji bo tîra neyar,
An dibin ji nav welat bê şûn û war,
Axivîn ji canê welat diwazde birîn,
Herikîn Dicle, Firat deh sala xwîn…
Qe nizam hewceye wî halê xirab,
Ku ji min cerg û hinav kirîye kebab,
Dibêjim bê sor û ber, bê doz û tol,
Ji me çûn deşt û çiya, namûs û ol.
Pir spas ji xwedê, we ew der ne dît,
Tu bê qey nemane mêrxas û egît,
Welat dîl, xelkê têda hemî reben,
Bê girîn nabînî, rûkî li ken.
çil sal kuta bûn ku ji axa welêt cuda me
Dûrî heval û hogiran, him dost û bira me,
Welat çi xweşe, bax û bostan, tev çem û rûbar,
Lê ez bi xwe her evîndarê tehtên çiyame
Ew lat û zinar, tim keleha mêrxasên min bûn
çi qas di nava kuntarên wan ez geriyame
Cihek nîne ku wekî çiyan xurtî dide min
Di navçava wan qet venayêm wekî ziya me
û şta rûmeta bav û kalên me ew çiya bûn
Gava digehêm ber siya wan, giranbiha me.
Min hêvî heye, carek din derkevim ser wan
Bo doza welêt tê de bikim, an ne tewa me,
Yezdan! Bide min gorreke çak di ser siya wan,
Nizam çiqasder, bo daxwazek holê hêja me.
Êdî bi tenê şer hebû
Ne rojên bihurî yên xweş ne yên nexweş
Ne lez û beza rojane ne sakînî û aramiya dilan e
Ne geşt û seyrana deşt û zozanan
Ne xebat û lebata salan
Ne zinar û çiyayên serîbilind
Ne newal û geliyên bêbihur
Ne Dîjle ne jî Firad
Ne do ne jî sibê hebû
Sayfa 13Kitabı okudu
Wa ha!
Va ye hat ba!
Hu...v...
Hu...v...
Geh bayê reş,
Geh bayê kur,
çiya.
Newal,
Agire Jiyan Helîn
Ka wer neçe lê dîne
Çilê germa havînê
Gelek mîna te çû bûn
Mirin ne tu mizgînî
...
Li çiya zinar ezmanan xînim
Axa jindarî jê hilweşînim
Ger bê wargeh bim ezê nemînim.
Li dinyayê her tişt xwediyê dengekî ye. Ne bi tenê însan, teyr, tilûr û heywan, her-weha erd û ax, dar û ber, zinar û çiya, av û çem, ba û bahoz, berf û baran, tav û heyam jî xwediyê dengekî ye.
Mehmet Uzun
Dilêm wire, li wan ç’ya,
Li wan cya,
Kîderê ku zeng û zinar
Bona kurda bûne sitar,
Kîderê çem dikewgirîn,
Wexta dişon hezar birîn,
Birînê wan lawê efat,
Ku hiştine mal û xebat,
Mesele kêr e dawe giran e
Ev doz ne doza qelsemêran e
Ev dîlan ya şêremêran e
Divê can ê ser mirov lê dane
Qelenê yara me giran e
lewra yara me xemla cîhan e
Her çi doza wê bi êş ê jan e
lê ew xîrete ne ya berdan e
Kî şoreşgere li Kurdistan e
Sêcdarek mezin ê pir giran e
lew gereva wê xwîn e, zindan e
Qîr nalîn ê şer ê giryan e
Ev rê evraze tev gaze dêr e
Newal ê zinar sînor ê sêr e
Neyar dîn ê har kêçika sêr e
Xwînmêj ê reşmar keftarê pîr e
ji vî dozê re divê mêrê mêr,
lawê egîtan ê têjikê şêr
Divê eslek neriz ji zîv ê zêr
Divê berxwe de bin kêr
Tirejên roje çiya dibire
Ava çem û kanî zinar diheline
Berbanga sibe xewn direvîne
Evîna min welatê min e
Ji dil de ez evîndar im
Ji kezebê da brîndar im
Bi qêrîn û bi hawar im
Evîna min welatê min e