Elimi, ayağımı zincirle istersen, karanlık zindanlara indir beni, ama düşünceme asla zincir vuramazsın. Çünkü o, uçsuz bucaksız göklerde dalgalanan rüzgar gibi özgürdür.
Bu parka yine gel
Şu bankta yine oturalım
Gözlerimiz hasret gidersin
Bakışlarına saatlerce baksın ben
Yine yeni baştan,
O kırık bankta zamansız oturalım...
Bu parka yine gel