ÇÖKÜŞ VE ZİRVE AYNI YERDİR.
ÇÜNKÜ SENİ ZİRVEYE TAŞIYACAK GÜÇ, ÇÖKTÜĞÜN ZAMAN ÖĞRENDİKLERİNDİR.
Kiminin sonu dibe vurmakla, kiminin sonu göklere çıkmakla başlar. Değişmeyen tek şey ise duyulan acıdır. Acı hep sabittir bu hayatta, en sabitidir duyguların. Gülerken ağlayan insanlar vardır ve belki de ağlayacak hallerine gülenler. Acının olayı bu, acı hissedilmeyi talep eder. Nasıl acı çekeceğiniz hiçbir zaman belli olmaz. Bazen en derine en dibe batarsınız bazense en yukardayken o zirve sizin sonunuz olur. Bazen iki tarafta da yeriniz yokken gelir sonunuz, ne dipte ne gökte. Arafta gelir sonunuz. oraya sıkışıp kaldığınız için belki de. Kurtulamadığınız için. acının sizinle işi bittiğinde geriye boşluk kalır. Gözlerinizin yerinde bir boşluk. Aklınızın yerinde bir boşluk. Gülüşünüzün yerinde bir boşluk. Kalbinizin yerinde bir boşluk. Ruhunuzun yerinde ise hiçbir şey.