Namazda ve günlük hayatta okuduğumuz dualar, tesbihlerin anlamı.
🎀Allahü ekber:
Allah büyüktür. [Allahü teâlâ, zihne gelen her şekilden ve hayallerden ve yarattığı mahluklara benzemekten uzak ve kâmillikle vasf olunan her şeyden, daha büyüktür.]
🎀Sübhane rabbiyel azim:
Azim olan Rabbimi bütün noksanlıklardan tenzih ederim. [Her şeyden büyük
Elazığ Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi’nde tedavi gören ve 1965 yılında vefat eden fotoğrafta ortada olan ve deli denilen velinin Allah'a yazdığı muhteşem mektup;
“Ben dünya kürresi,
Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden,
El-Aziz (Elazığ ) Tımarhanesi (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) sakinlerinden; İsmi önemsiz, cismi değersiz,
Çaresiz ve kimsesiz
Kendim...
Burayı bırakmak isterken daha çok bağlandım. Düşüncelerimi hep kendime sakladım. Yazmak konusuna hiç girişmedim. Her ne hikmetse bu aralar yazma hissi kalbimde var..
İnsanlara fayda vermeyen ilimden uzak durmak ve insanlarımıza aydınlatıcı ve onları geliştirci bilgiler vermeyi hep tercih etmişimdir. Buna ilim derseniz irfan dersiniz veyahut maneviyat mı? Onu beni tanıyanlara bırakmak istiyorum. Bazı insanlar sözel mantık soruları gibidir. Olasıkları hep vardır. Kimi ise basit matematik işlemi gibidir 1+1=2 dir. Şimdi buna da yorum yapan çıkar mı? Çıkar, yazmasa da gönlünden geçirir. Ben yazmasından taraftarım ki kendimi bileyim..
"Çocuktaki utanma hali ondaki akıl nurunun alametidir." der İmam Gazali.. Bilinçsiz ve olgunlaşmamış bir çocuğun akıl nurunu bilmesi imkansızken o akıl nurunun bilinç ve olgunlaşma döneminde ahlak örtüsüyle dolanmayacağını kim kestirebilir ki? Ahlaki değerlere sahip bir milleti ne bir silah ne de başka bir millet bozabilir..
Ey ümmetin evlatları veleyki bu Ekber-i Zişân hatalıdır, akıl yoksunudur. Sizler değilsiniz. Varın bu garibana yol gösterin. Hatamız varsa af ola.. Saygılarımla...
19. asır sonlarında neşredilen bir Türkçe Şemail kitabının 15-20 sayfa kadarı içinden rastgele seçilmiş şu ifadeler, Peygamber Efendimiz'in şânında söylenmiş şiir gibi tatlı hürmet ifadelerinden bazılarıdır:
"Sultân'ül-Enbiya Efendimiz Hazretleri...
Bâis-i Hilkat-i Kainat Hazretleri...
Mahbûb-i Âlem Efendimiz...
Mahbûb-i Kibriya Efendimiz...
Peygamber-i Zişan Efendimiz...
Peygamber-i Âlîcenab Efendimiz Hazretleri...
Cenab-ı Risâlet-penâh Efendimiz...
Cenâb-ı Seyyid'il-Beşer Efendimiz...
Risalet-meâb Efendimiz...
Resul-i Muhtar Hazretleri...
Nebiyy-i Muhterem Efendimiz...
Server-i Enâm Aleyhissalûtü Vesselam Hazretleri...
Hulasa-i Mevcûdat Aleyhi Ekmelüttahiyyât Efendimiz...
Melce-i Fukarâ ve Şefi'-i Ruz-i Cezâ Efendimiz Hazretleri...
Ecmel'ül Enbiya Hazretleri...
Seyyid'ül Mücahidîn Efendimiz...
Efsah'ul-Kelâm Efendimiz...
Halîl-i Rabb'il-Celîl Hazretleri...
Zat-ı Vâlâ-yı Nebeviyye...
Hâce-i Debistân-ı Edeb Hazretleri..."
EsselâmuAleykûm,
Pervâsızca bir hata edip akabinde bir kardeşimizin kalbini kırdık. Kendimizce haklı idik lâkin umuma açık paylaşmak perdenin arkasında görmediğimiz bir günah olmuştur. Bu hatamızın farkına vardık. Hepimiz âdemoğluyuz. Hata etmek üzere yaratıldık.
Nitekim Resûlu Zişan efendimiz ﷺ der ki; “Eğer siz günah işlemeseydiniz, Allah sizi helak eder ve yerinize, günah işleyip, peşinden tövbe eden kullar yaratırdı.” (Müslim, Tevbe, 9, 10, 11) buyurmuştur.
Yine bir âyeti celile de şöyle buyurur Hakk Teâlâ; “Allah, kendisine şirk koşulmasının dışındaki istediği kimselerin bütün günahlarını bağışlar..." (Nisa, 4/116)
Bizler de şu fâni âlemde deriz ki; kalbini kırdığımız herkesten helallik isteriz. Hakk Teâlâ hepimize hidayet nâsib ede.
Selâm ve duâ ile.
23 MART 1960
Tüm dünyasının küçücük bir sepete sığdıran ve ömrünü Kur'an'a hizmete ve Müslümanların selametine harcayan Üstad'ımız 
Bediüzzaman Said Nursî hz. vefatının sene-yi devriyesinde Rahmet, minnet ve özlemle..
Runun şad olsun Üstad'ım. Mevla seni Habib-i Zişan'ına komşu eylesin, amin.
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذ۪ي خَلَقَۚ
"Yaradan Rabbinin adıyla oku"
Cebrail(a.s) ilk "oku" buyuruyor
Ben okuma bilmem diyor Habibî Zîşân(s.a.s)
Efendimizin Peygamberlikle şereflendiğinde ilk hadisi "ben bilmem"dir.
Peki ya biz kendimize bir bakıverelim, herşeyi biliyor muyuz?
Bir yanda herşeyi bilen biz, öbür yanda
"Bilmediklerimi ayağımın altına koysam, başım göğe değerdi" diyen bir İmâm-ı Âzâm Ebû Hanîfe.
Biz ki Allah'ın ihsanda bulunduğu Mü'minleriz.
En çok da haddimizi bilmeliyiz.
Uğraşılarımız Rabbimizin adıyla değilse, okuduklarımızdan bir hayır ve bereket göremeyiz.
Ben biliyorum demek insanın helâkine sebebiyyet verir.
“Onca zaman devrildi üstüme
Enkazdan bir türlü çıkamadı.
Gönlüm, Zişan lalem”
Bir Osmanlı tarihi bu kadar güzel özetlenir
Kıtaları ipek kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar…
Zafer Sabahları kovalayan bozgun akşamları. İhtiyar dev, mazideki ihtişamından utanır oldu. Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini, “Ben Avrupa’lıyım” demeğe başladı, “Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.”
Avrupalı dostları acıyarak baktılar ihtiyara ve kulağına “Hayır delikanlı” diye fısıldadılar, “sen bir az-gelişmişsin.”
Ve Hristiyan batının göğsümüze iliştirdiği bu idam yaftasını, bir nişan-ı zişan” gibi gururla benimsedi aydınlarımız.
Bu Ülke
"Sema halkı, yeryüzünden, ancak ezan seslerini duyarlar.”
"Sema halkı, yeryüzünden, ancak ezan seslerini duyarlar.” Arkasından, aya ilk giden Amerikalı astronotlardan birisinin Kahire'yi ziyareti sirasında ezan seslerini duyunca, hayretler içinde kalarak, şöyle söylediği, Mısır matbuatında çıktı. "Ben bu sesi ayda iken de duymuştum...” Peygamberi Zîşân Efendimiz'in, “Sema halkı, yeryüzünden, ancak ezan sesini duyarlar.” buyurması, ne büyük mucize, ne İlâhî tebşir, ne büyük bir harikadır.
~√~
Sayfa 220Kitabı okudu
Lütfen okuyunuz dostlar
Merhum 
İsmail Çetin hocamız gençliğinde bir gün yolu İzmir'e düşer. O sıralar henüz sakal bırakmamıştır. Sakal tıraşı olmak için bir berbere girer. Berber yakışıklı, tatlı yüzlü, temiz simalı birisidir. İsmail Efendi içinden; "Ya Rabbi beni esmer olarak yarattın, ama güzel ve faydalı ilim verdin. Elhamdülillah istikametim de yerinde. Kim bilir şu adam belki büyük günah bile işliyordur. Şu berberin yakışıklılığını bana verseydin, ben hem parlak yüzümle hem ilmimle ümmete daha iyi hizmet etmez miydim?" diye geçirir.
Berber onu tatlı tatlı süzer; "Merak etme, içim de temiz benim" diye mırıldanır. Hocamız çok şaşırmıştır. Adam içinden geçenleri bilmiş ve ona göre cevap vermiştir. Merakını zapt edemez. Dışarıda bir yerde berberin kapanma saatine kadar bekler. Daha sonra berberi, içinden geçeni nasıl bildiğini söylemesi için ilhah eder.
Berber der ki;
"Gençliğim biraz hızlı geçti, bazı büyük hatalara bulaştım. Babam hastalandı. Mübarek biriydi ama biz kadrini bilemedik. Çevreye, çamura bulandık. Beni yanına çağırıp dedi ki; "Oğlum, bunca zamandır hoyratça yaşadın. Nasihatlerim sana kâr etmedi. Son sözüm şudur, yaparsan pişman olmazsın. Hayatın düzelir, bereketlenir. Her güm Rasul-i Zişan'a beş yüz salavat oku" dedi.
Ardından vefat etti. Onun vefatıyla sarsıldım. Birkaç ay içimdeki hasret ateşiyle salavatımı okudum. Alışkanlık haline geldi. Ardından namaz kılmak arzusu, günahlardan kaçmak ve tövbe etmek geldi içime. O gün bugündür şu kadar sene oldu, salavatlarımı terk etmedim. Allah Teâlâ da bana böyle hisleri nasip etti."
