İnsanlar ölüm yakın olunca hiçbir şeyden korkmazlar.
Acı, insanın yetinmek bilmeyen bencilliğinin hak ettiği eziyettir.
İnsan, doğal varlığını kabul etmez ve inkâra kalkışır. Sürekli ister, sürekli bir şeylerin peşinden koşar. İşte bu, insan arzularının sonu gelmez doğası “savaşmak” isteğinin tek ve değişmez temel sebebidir. Milyonlarca yıldır insan bu ilkel yanını aşamamıştır.
Reader Follow Recommendations
Atatürk der ki: “Millet sevgisi kadar büyük bir sevgi yoktur. İstiklâl Savaşı’nda benim de milletime yaptığım bazı hizmetler olmuştur, sanırım. Fakat bunlardan hiçbirini kendime mal etmedim. Yapılanların hepsi millet eseridir, dedim. Aranacak olursa doğrusu da budur.
Geçmişte medeniyetler kurmuş bir ırkın çocukları olduğumuzu ıspat etmekiçin yapmamız gereken şeylerin hepsini yaptığımızı ileri süremeyiz. Yarına bırakılmış daha birçok büyük işlerimiz vardır. Ben arkadaşlara şunu tavsiye ederim: “Şahsınız için değil, kendisinden olduğunuz millet için elbirliği ile çalışınız. Çalışmaların en değerlisi budur.”
Atatürk, Cumhuriyet’in onuncu yıl dönümündeki kısa nutkunu şu sözle bitirmiştir: “Ne mutlu Türküm diyene!”