Merhaba,
Hem bir eğitimci, hem de anne olarak okumaya çalıştığım(!) görseldeki kitabın yazarı(?) hakkında merak ettiğim öyle çok şey var ki…
1. Eğitimci yazar olarak tanıtıyor kendisini, gerçekten eğitimci mi?
2. Ebeveynlere tavsiyelerde bulunmuş, acaba o da ebeveyn mi?
3. Bu kadar düşük, kopuk cümle kurmayı özellikle mi tercih etmiş?
4. Alanına gerçekten hakim mi?
5. Bir kitap yazabilecek sözcük dağarcığına sahip mi?
6. OKUMAYI SEVİYOR MU?
Böyle böyle devam eder sanırım…
Kitap, ilkokul öğretmeni ile yaşadığı kötü deneyimleri kendi hayatında tersine çevirme kararı ile başlıyor. Bu kısım güzel… Devamında orta okulda hayatına dokunan bir öğretmen var. Aralarda ebeveynlere ve öğretmenlere tavsiyeler… Ama cümleler, ah o cümleler… Öyle ‘dur ben bir bütün olayım da okuyana vay be dedirteyim’ diye kurulmuş ki, başı dağda sonu denizde…
Okumayı sever, yazabilene büyük saygı duyarım. Zira yazmak zor iştir.
Kırk yaşına merdiven dayamış bir birey olarak okumaya çalıştığım, zorla da olsa bitirdiğim bu kitabın seyrinde, şu cümleleri kuran kişi yirmili yaşların başında olsa gerek diye düşünüp durdum. İçerikteki her şey (kendi deneyimleri hariç) internetten de araştırıp ulaşabileceğimiz seviyede.
Velhasıl beğenmedim, bana bir şey katmadı, aldı vaktimi götürdü. Siz belki seversiniz diyemeyeceğim. Tavsiye değildir.
Sevgiler…
Çatı Katı adlı hikaye kitabı var. O kitabın hüzünden oluştuğunu, bu kitabının ise eğlenceden oluştuğunu söylüyor. Daha doğrusu örtük bir hüzünden. Eğlencenin ardına gizlenmiş bir hüzün. Hayatımın zor bir döneminde yazdım diyor yazar. Bu yüzden eğlenceli olmasını istemiş.
Bir çırpıda bitirdiğim kitaplardan biri oldu. Değişikti. Sona koyulan röportajları da çok beğendim. Zıtlıkların birliği gibi kavramlar geldi aklıma okurken.
Zilan Erbek Arıkan 
Kanatlarımın Altındaki Rüzgar
#Repost 
Deniz Kart with @use.repost
・・・
#okudumbitti
#instakitapyorumu
#mythosyayınları
#zilanerbekarıkan
