Ayşe Demir
@zoyadan
Sunulan evren muâllak bir çizgide
Şiir & Müzik & Psikoloji Ψ
Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Öğrencisi 4/4
lisans
İstanbul
20 Ocak
24 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kısa sürede yoğunluğumun bitmesini burayı tekrar aktif şekilde kullanmayı diliyorum. Kendinize iyi bakın iyi geceler. :)
Bizleri gelişimsel deyimlerimizin doğası ve zamanlaması şekillendirir.
Okur Takip Önerileri
Kişinin bir benlik geliştirebilmesi için, seçimi yapması ve bu seçimlerin sonuçlarından öğrenmesi gerekir; size öğretilen tek şey itaat etmek olursa, neleri sevdiğinizi ve istediğinizi anlamanız mümkün olmaz.
Büyük sevgi eylemlerinde bulunmamızı sağlayan şey, bizleri "bizim" gibi olmayan "klanımıza" ait olmayan kişileri marjinalleştirmemize ve insanlıktan çıkarmamıza da neden olur.
İnsanların peşindeki en büyük avcı hayvanlar her vakit diğer insanlar olmuştur. Dolayısıyla, stres sistemlerimiz insanların sosyal ipuçlarını okuyan ve yanıt veren sistemlerle yakından bağlantılıdır.
Utanç ve suçluluk gibi hisler, doğuştan gelmezler. Bir buçuk yaşına kadar hiçbir çocuk, utanma ve suçluluk hissetmez. Çocukların istismar edilmediği ailelerde ve toplumlarda, çocuk bir buçuk yaşından sonra da utanç ve suçluluk duymaz. Eğer utanıyor ya da suçluluk duyuyorsam, bu hissimin benden değil, uğradığım istismardan kaynaklandığını bilmeliyim. Utanç ve suçluluk çok kez, anne-babaların farkında olmadan çocuklarına yerleştirdiği duygulardır.
Biri sana içindeki sesle uyumlu olmayan bir şey söylediğinde hep bunu hatırla. İçindeki sesin bir türlü kabul edemediği bir şey, doğru olamaz.
Ben çocuğum. Yaşım yok. Var olduğun tüm anlar boyunca yine çocuk olarak kalırım. Bazen çocuk olmanın yanında başkası sıfatlar eklenir. Yetişkin, ebeveyn, öğretmen,mimar, mühendis olurum. Yönetici, gazeteci, garson, avukat olurum. Ama bir yandan da çocuğumdur. Çünkü herkes çocuktur. Üstelik, çocuk, en değerli yanıdır herkesin.
Zamanla bazı duygulara hissizleşmek böyle bir şeymiş...
Bu tuhaf onu özlemiyorum, hiçbir konuda pek bir şey hissetmemem tuhaf...
Geçen gün gördüm
Acımayı unuttum
Sevinmeyi unuttum
Ama o geçerken ne yalan söyleyeyim şuramda bir ağrı duydum
Ağrı da değildi belki, hani, nasıl
Gövdemi yeniden buldum
Edip Cansever🌿