İnsanlığın zulüm çağları vardır. Ve bu çağlar insanlık üstünde kara, lekeli bir bayrak gibi dalgalanır. Bu kara çağlarda insanlığın büyük iğrenci bir umuttur. İnsanoğlu iğrençten, utançtan, kötülükten, onursuzluktan umut yapmıştır. Ve ZULMÜN ARTSIN Kİ ÇABUK ZEVAL BULASIN, demiştir. Ve bu kötülüğe, umutsuzluğa sarılmıştır. Ve insanın en alçalmış kaderi zulmün artsın ki zeval bulasın kaderidir.