Ak saçlı ihtiyarın yukarıda, pencereden aşağıya, asık suratlı, acele acele koşuşturan insanların olduğu caddeye bakışı unutulmazdı; bizim gerçek ve çirkin dünyamızın üzerinde, saf bir hayalin yavaşça yükselmiş beyaz bulutu gibiydi. Farkında olmadan eski bir sözü hatırladım, sanırım Goethe’nin bir sözüydü: ‘Koleksiyonerler mutlu insanlardır.’”