Yaşamak zorunda olduğun çağın saçmalıklarını ve fesatlıklarının seni bu kadar etkilemesine neden izin veriyorsun ?Bunlar ancak bedenini sıyırıp geçirebilir iç dünyana erişemezler
Sayfa 20Kitabı okudu
Monteigne kimseyi incitmemiştir çünkü kendisini hiç öne çıkarmamış , bir kitle ve bu kitlenin onayı peşinde koşmamıştır
Sayfa 18Kitabı okudu
...Hayatının her konumunda yaradılışının en özgün, en iyi yanını kendine alıkoyar. Bırakır başkaları konuşsun, sürüler oluştursun, vaazlar versin, türlü gösterişler yapsın; bırakır dünya karmakarışık ve budalaca yollara sapsın; Montaigne'in önem verdikleri bellidir: kendisi için aklın yolundan ayrılmamak, insanlıkla ilgisini kesmiş bir zamanda insanlığını korumak, kitle çılgınlığının ortasında özgür kalabilmek.
Sayfa 27
Dünya klasikleri listesi aşağıdaki kitaplardan oluşur.
Yabancı - Albert Camus
Monte Kristo Kontu - Alexandre Dumas
Vadideki Zambak - Balzac
Yüzbaşının Kızı - Puşkin
Zamanımızın Bir Kahramanı - Lermontov
Fareler ve İnsanlar - John Steinbeck
Bugün Montaigne'i bütün sanatçılardan fazla seviyor ve sayıyorsak, bunun nedeni, Montaigne'in kendini başka hiçbir sanatçının yapmadığı ölçüde hayattaki "en yüce sanata, insanın kendi olarak kalabilmesi sanatına" adamış olmasıdır.
Sayfa 25
Böyle kargaşa dönemlerinde hepimizin yaptığı gibi, Montaigne de kendine şöyle der: Dünyayla ilgilenme. Çünkü onu ne değiştirebilirsin ne de daha iyi kılabilirsin. Sen kendinle ilgilen ve kendi içinde kurtarılabilecek ne varsa, onu kurtar. Başkaları yıkarlarken, sen yapmaya bak; çılgınlığın ortasında aklını korumaya çalış. Kendini dünyaya kapa. Kendin için ayrı bir dünya kur.
Hayatımız çekişmelerle dolu geçiyor; ölümümüz ise bir sevgi ve ilgi çemberiyle sarılıyor.
Doğada hiçbir şey, hatta amaçsızlık bile amaçtan yoksun değildir. Evrende olması gereken yerde olmayan hiç bir şey yoktur.Montaigne, güzeli belirgin kıldığı için çirkini sever; erdemi vurguladığı için de kötüyü, budalalığı ve suçu sever. Her şey iyidir ve çeşitlilik, Tanrı'nın kutsamış olduğu bir şeydir.
Dünyanın en önemli şeyi, insanın kendi kendisi olmayı bilmesidir. İnsanı soylu kılan, makam, kanın ayrıcalığı, yeteneği değil, kişiliğini korumayı ve kendine özgü biçimde yaşamayı başarma ölçüsüdür.
Serveto'yu idam kazığına sürükleyen şey, çağın gözlerinin kararmış olması veya çağın cinneti değil -Montaigne de o günlerde yaşamıştır, Castellio da- sadece ve sadece Calvin'in kişisel despotluğudur. Bu Protestan Torquemada'yı¹ hiçbir mazeret eyleminin vebalinden kurtaramaz.
¹Tomás de Torquemada (1420-1498): İspanya'nın ilk engizisyon lideri.
Sayfa 137 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dünyadaki en güzel şey kendine nasıl ait olacağını bilmektir. 
Montaigne
Başlarken ;
Stefan Zweig, kalemınden montaigne'yi tanıyacağız kısa, derın dolu bır hayatın okura yansımasını okuduk.. Bugünde
Nazi Almanyası’ nda kitaplarının yakılmasının ardından, hümanist düşünür Erasmus’ la başladığı içsel yolculuğuna yine bir hümanistle, MontaigneMontaigne’ le noktayı koyar...
Montaigne, yazarın 1942’de hayatına son vermeyi seçmesiyle yarım kalan son eserlerinden biridir.
. Avrupa’ yı Avrupa yapan filozof ve yazarları konu alan biyografiler Montaigne üzerinden kendini anlama ve anlatma yolculuğunun Zweig için son uğrağıdır..
Montaigne.
, Stefan Zweig “ Büyük Avrupa’ yı geri dönüşü olmayacak şekilde sonlandıran İkinci Dünya Savaşı yıllarında, yaşamın ve yaşamanın insanın kendi iradesine bağlı olmaktan çıktığını fark eden son büyük Avrupalıdır Zweig.
Montaigne güzel bir yolculuktu..
Montaigne, kendisini neredeyse
iki yıl boyunca karısından, kulesinden, vatanından ve çalışmalarından, kısacası kendisinin dışında her şeyden uzaklaştıracak olan uzun bir yolculuğa çıkar.
Bu, maviliklere açılan bir yolculuktur; sırf yolculuk için, daha iyi deyişle yolculuğun zevki uğruna yapılan bir yolculuktur. O zamana kadar Montaigne'in yolculukları mahkemenin, sarayın isteğiyle ya da işler gereği yapılmış, yarı görev yolculukları niteliğini taşımıştır.
Bunlar, daha çok gezintiler olmuştur - şimdiki ise gerçek bir yolculuktur; hedefi ise Montaigne'in sonrasız hedefinden, yani kendini bulma hedefinden başkası değildir.
Montaigne'in belli bir amacı yoktur; yolculukta neler göreceğini bilmemektedir; önceden bilmeyi de istememektedir; nereye gittiğini soran çıktığında da neşeyle şu karşılığı vermektedir: "Yabancı diyarlarda ne aradığını bilmiyorum, fakat neden yuvadan kaçtığımı çok iyi biliyorum."
Sayfa 94 - Can yayınları 1900Kitabı okudu
"Ruhumu ve o ruhun yalnız bana ait olan maddesini, yani bedenimi, sağlığımı, düşüncelerimi ve duygularımı, başkalarının çılgınlığı ve yararları uğuna kurban edilmekten nasıl kurtarabilirim?
Sayfa 25 - Can yayınları 1900Kitabı okudu