Kendisini kaybetmişti, Gerçekten var mıydı?
Yok muydu? Kendisini hissedemiyordu artık.
Buralardan çekip gittiğimizde tozun üzerindeki ayak izlerimizi bir rüzgar süpürüp götürecekse yaşamanın ne anlamı var ki ?
Sayfa 38 - AperatifkitapKitabı okudu
İnsan doğasının bir garip yanı da her yere çabucak uyum sağlaması, geçici olarak bulunduğu yerde kendini evinde hissetmeyi bir hak olarak görmesidir.
Sayfa 4Kitabı okuyor
"Dünyada, insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç hiçbir şey yoktur."
İnsan yaşlandıkça kendi gençliğini arıyor ve küçük anılar budalaca mutluluklar yaşatıyor."
Sayfa 35Kitabı okudu
Ne çok zaman geçmiş ne çok zaman yitirilmişti, ama tek bir düşünceyle ve tek bir saniyede en başa dönülebiliyordu.
Sayfa 3Kitabı okudu
zamanın ve mekânın dışına çıkmış, tutkulu bir uyuşukluğa kapılıp kendinden geçmişti.
Sayfa 2Kitabı okudu
İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiç bir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağırmaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
Sayfa 39Kitabı okudu
Sonunda yalnızdım ve artık asla yalnız olmayacaktım.
Sayfa 47Kitabı okudu
-sadece bizi en mutlak anlamdaki hiçliğin içerisine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.
Sayfa 37Kitabı okudu
“…kitapları çok sevdiğini bildiğim için gece yarılarına kadar kitap okuyordum,”
Hayatım boyunca tek bir düşünceye saplanıp kalmış, monoman insanların her türü hep dikkatimi çekmiştir, çünkü bir insan kendini sınırladığı ölçüde sonsuzluğa da yaklaşmış demektir; özellikle dünyaya sırt çevirmiş gibi gözüken bu tür insanlar, özel malzemeleriyle kendilerine karıncalar gibi tuhaf ve gerçekten bir defaya özgü küçük bir dünya modeli inşa ederler.
Sayfa 10Kitabı okudu
“Ama benim sırrımı açabileceğim kimsem yoktu, kimse bana nasihatta bulunmamış, kimse beni uyarmamıştı; dünyadan bihaber, tecrübesizdim; bir uçuruma düşer gibi savruldum kaderime.”
Biraz sabırlı ol sevgilim, sana her şeyi en baştan anlatacağım. Beni on beş dakikalığına dinlemekten yorulmamanı rica ediyorum. Ben yaşamım boyunca seni sevmekten yorulmadım
Sayfa 15
"Sözlerim korkutmasın seni; bir ölü hiçbir şey istemez artık, ne aşk ister, ne merhamet ne de teselli."
Sayfa 4Kitabı okudu