Nə ağırdır mənim еşqim, nə ağır,
Bu ağır siqləti çəkməz divlər.
Еy könül! Burda təhəmmül göstər,
Nə haray çək, nə acıqlan, nə bağır.
İldırım çaхdıracaq hər yandan,
Azacıq dolsa buludlarla səma.
Bu dənizlər də çocuqdur, baхma,
Sarsılır hər qopacaq tufandan.
Mən fəqət kəndimi hiss еtdim şad,
Çəkmədim еşqin əlindən fəryad,
Bu da hər davranışımdan bilinir.
Gözlərin, ah o qaranlıq göllər,
Bu gözəl göllərə çoх dalsam əgər,
Hər ağırlıq ürəyimdən silinir.
Könlüm səndən dönən deyil,
Gəlmir xoşuna gəlməsin.
Mən sevirəm qədrimi bil,
Nadan tuşuna gəlməsin.
İncit necə istər keyfin,
Əzabıma baxıb sevin.
Ölsəm ağla, qoy heyifin
O göz yaşına gəlməsin.
Taleyimin üzü sərtdi,
Eşqindən dönən namərddi.
Unudulmaq yaman dərddi,
Gülüm, başına gəlməsin.
Əlibaba Hacızadə 💫
O vüsal günləri hayana düşdü,
Var imiş könlümü qırmağın sənin,
Nə vaxtdan bu üzük payıma düşdü -
Alışıb yanaydı barmağın sənin.
Səni bəxş etdilər nə bilim kimə,
Mənim sevməyim də bir günah imiş,
Həsrətin zəhərli gülləymiş demə,
Almazlar zülm altında formalaşır. Zeytunyağı çıxarmaq üçün zeytunun sıxılması lazımdır. Şərab düzəltmək üçün üzümlərin parçalanması gərəkdir. Toxumlar qaranlıqda yetişir. Nə zaman özünüzü sıxılmış, zülm altında və ya qaranlıqda hiss etsəniz, dəyişim yaxındır deməkdir.✨
" İnsanlar düşünürlər ki, onlar tanrının qoyduğu qanunlara inanırlar, əslində isə onlar "hamı" inandığı şeyə inanırlar. "Hamı" isə tanrının qoyduğu qanuna deyil, onların həyatına uyğun və bu həyatı sürdürməyə mane olmayan qaydaları tanrının qanunu adlandıraraq onlara inanırlar".
Artıq insanlar maraqlı gəlmir. Onlarla söhbət etmək, nəyisə bölüşmək istəmirəm. Çünki söhbətlərin hamısı "Necəsən?"
"Yaxşıyam sən necəsən?"
"Mən də yaxşıyam" deyə başlayıb,bitir. Bu artıq heç də cəzbedici gəlmir. Yeni insanlar da tanımaq istəmirəm. Çünki hamısının sonu eyni cür bitir. Sonuna qədər davam etmir sevgilər, dostluqlar. İndi həyatımda onların çoxunu 5-10 il sonra görə bilmərəm . Və buna üzülürəm desəm yalan olar. Gedənləri saxlamaq kimi bir fikrim yoxdur. Hətta çoxlarına qapını özüm açıram.