Çok canım acıyor be teyzecim ama sen yoksun yanımda... Yine eskisi gibi yanımda olsan, alsam yine seni kucağıma anlatsam her şeyi. Senin yokluğunda nasıl acılar çektiğimi, kimseye çektiğim acıları belli etmeyişimi bir bir anlatsam. Beni bu hayatta tek can kulağıyla dinleyen sen vardın be miniğim ama sen de gittin... Şimdi sana değil de toprağına sarılıyorum, senin kokunu değil de toprağının kokusunu kokluyorum... Biliyor musun? Toprağın aynı sen kokuyor. Bana senin kokunu sorsalar kimseye söyleyemem çünkü senin eşsiz bir kokun vardı teyzecim. Biz seni tek başına bir odada bırakmaya korkarken, seni 1 ay boyunca gündüzleri olmasa da geceleri tek bıraktık o kara toprağın altında miniğim... Sen üşüme diye sıcak hava da bile sobayı yakardık, şimdi ise yağmur yağarken o toprağın içinde üşümüyor musun miniğim? Affet bizi, biz seni koruyamadık... Sana bir şey olacak diye deli gibi korkarken, seni koruyamadık... Sana bir şey olma korkusu ile üstüne titrerken, seni koruyamadık... Affet bizi miniğim, affet... 😭🥀