"Aşk üzerine onca yıl düşündüklerimden bir ortak payda çıkarmam gerekirse, şunu söylerim: Modern koşullarda aşk, iki kişinin birbirlerinin iyiliğini istemesine muhtaçtır, başka türlü yürümez."
İnsanoğlu bir gün virgülü kaybetti ve söyledikleri birbirine karışmaya başladı. Noktayı kaybettiğinde düşünceleri uzayıp gitti, onları bir araya getiremedi. Bir gün ünlem işaretini kaybetti ;sevincini, öfkesini, tüm duygularını yitirdi. Bir başka gün soru işaretini kaybetti, soru sormayı unuttu. Derken bir gün iki noktayı kaybetti ve kimseye açıklama yapamaz oldu. Yaşamının sonuna geldiğinde elinde yalnızca tırnak işareti kalmıştı. İçinde de ‘başkalarının düşünceleri vardı, yalnızca.’’