Konuşmuyor oluşu, sessizliği, bu saf görünümü öyle olduğu için değildi. Nefret ediyordu kendisinden ve insanlardan. Konuşup bu nefreti kusmaktan korkuyordu.
Saati tamamen indirdim duvardan. Rahatlarım diye düşündüm ama çivi konuştu Muazzez. Çiviyi söktüm duvar konuştu, sanki kireç noktalarında yüzün belirdi. Duvarlar da benimle beraber delirdi.
Bütün ev sen diye inliyor Muazzez, duy sesimizi...
Gülüş anne babadan geçen bir şeydir, annen baban gülüyorsa sen de gülersin, onlar gülmüyorsa istediğin kadar içinden gelsin senin yüzüne bir tebessüm layığınca oturmaz.