Maalesef İslâmiyetin tesiri azaldıkça ruh sağlığımız bozuluyor. Dinimizde mânen derecesi yüksek olana bakılır, imrenilirdi. Maddeten düşük olanı görerek, halimize şükrederdik. Şimdi ise iş tersine döndü.
Hani zâtın biri ayakkabısının olmadığına üzülürken, ayağı olmayan birini görmüş ve hâline şükretmiş. Önceleri ölçülerimiz böylesine sağlamdı.
Artık toplumun hedefi, ne olursa olsun zenginleşmek, bol para harcamak. Böyle 1olunca da toplumdaki yolsuzluklar, dengesizlikler, vurgunlar, soygunlar da artıyor. Yetim paraları talan ediliyor, " devletin malı deniz, yemeyen domuz" felsefesi hakim oluyor.
Toplumu kemiren âfetler bu kadarla kalsa...Bir de seks çılgınlığı var ki o da büyük bir dert. Bu sosyal problemin istikbâlimiz olan nesilleri bunalım dolu hâle getireceği muhakkak...
Cenâb-ı Hak yardımcımız olsun.