Sabitlenmiş gönderi
Başımı okşadın mı Allah'ım, ya saçlarımı? Alay ettiklerini duyuyordum ama Sen aferin demiş olabilirsin diye ses çıkarmadım.
160 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Sosyal medya araçları, topluma pompalandığı gibi günümüz dünyasının can damarı filan değil. Birtakım şirketlerce üretilen, milyonlarca dolar para akıtılan, titizlikle pazarlanan ve nihayetinde kişisel bilgilerinizi ve ilgi alanlarınıza dair verileri toplayıp reklam verenlere satmak üzere tasarlanmış ürünlerdir. Sosyal medya kişiye hoşça vakit geçirme fırsatı sunuyor olabilir, fakat bir bütün olarak hayatınızı ve hedeflerinizi göz önüne aldığınızda, aslında bu yüzeysel meşguliyetlerin sizi daha derin ve mühim işlerden alıkoymaya çalışan oyalanmalar denizinde bir damla olduğunu fark edersiniz.
Varoluşun son yüzdesinde var olma mücadelesi
Etrafımızdaki insanlar.. Doğumumuza vesile olanlardan hayatımızda bir defa karşılaştığımız kişilere kadar… Her birinin gözünün içine bakıyoruz anlaşılmak için. Beyhude bir çaba. Hele bir de gözlerine bile bakamadıklarımız var ki mahcubiyetle bir ses etse diye beklenen. Boşuna. Çünkü beklentim boşuna olduğu kadar duymak istediklerim de benim arzumla sınırlı. Fakat işitilmesi gereken başka bir ses var. Ötelerden gelen. Her an kuşatan bir aşkın var. Niyetimizin ve varlığımızın niyeti olması gereken. Kalan üç beş yıl geçecek. Ve her şey gittiğinde o kalacak.
Ey şimdi beni bir elma gibi ikiye bölen
Öncesi ve sonrası diye fısıldayan
Oradaki ve buradaki diye parlayan bıçak,
Döve döve kırdığım demir
Sulaya sulaya çürüttüğüm kaktüs
Bana nasıl ölünür onu anlat,
Akıp giden arabaların arasından geçerek
Kartondan evlerin ara katlarında kalarak
Hiç kimseden hiçbir şey istemeden
Ellerimi önümde bağlamadan utancımdan
Ölümden daha yetkili bir tanıdık bilmeden
Ağaçların gökyüzüne doğru uzattığı kolları gibi
Bana nasıl
Bilmemenin girdabında
Nasıl da kaybettik yollarımızı
cansu tekrar paylaştı.
"Ve güldün rengârenk yağmurlar yağdı
İnsanı ağlatan yağmurlar yağdı
Yaralı bir ceylan gözleri kadar sıcak
Yaralı bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardı
Sen geldin benim deli köşemde durdun
Bulutlar geldi üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin."
Sezai Karakoç
Gereksiz konuşuyorsun cansu. Hal dilini öğrenmeden, kalp ile konuşmayı öğrenmeden ağzın ile yaptığın her hareket seni felakete sürüklüyor. Çok konuşuyorsun cansu. Bilmiyorsun ve çok konuşuyorsun.